Ik wil dit betoog beginnen met een disclaimer: ik vind de ChristenUnie in de brede lijn een sympathieke partij met capabele mensen die oprecht hun best doen voor Nederland. Een politicus als Don Ceder, die een gebed uitspreekt in de Tweede Kamer, daar schrijven we graag over. Evenals veel ander positief nieuws rondom deze partij. Ik hoor niet tot de categorie christenen die vindt dat de partij haar ziel aan de duivel heeft gegeven. Zeker niet.
Echter baart het me wel zorgen hoezeer de partij bijdraagt aan het uitrollen van de regenboogagenda. Uit rondvraag van cip.nl bleek deze week dat gemeentelijke fracties van de ChristenUnie verdeeld zijn in het meestemmen van het regenboogakkoord. Terwijl de landelijke fractie in het coalitieakkoord al met dit akkoord instemde, dat actief de rechten van lhbti’ers promoot en uitdraagt. Wat houdt dit precies in?
Op een website als rainbowvote.nu zie je specifieker wat dit betekent per standpunt. De fractie van ChristenUnie Almere, om een voorbeeld te noemen, heeft dit ingevuld en daaruit blijkt dat de partij actief uitdraagt dat er meer genderneutrale toiletten moeten komen, dat de homovlag moet wapperen en dat er nog meer budget vrijgemaakt wordt voor voorlichting rondom homoseksualiteit.
Liberaler
Sommige andere afdelingen van de ChristenUnie zijn terughoudender, maar de algemene tendens is al jaren dat de ChristenUnie steeds liberaler wordt op dit thema. Een groot contrast met een politicus als Leen van Dijke, die homoseksualiteit in 1998 nog op een lijn stelde met diefstal. Wat heus niet een tactvolle uitspraak is.
De ChristenUnie was ook een rots in de branding bij het beschermen van rechten van christelijke minderheden rondom weigerambtenaren, het enkele feit constructie en diverse thema’s. Gelukkig laten ze het rondom die punten niet helemaal afweten.
Bezwaar
Wat is echter mijn bezwaar tegen de verschuivingen die plaatsvinden bij de partij? Mijn probleem is dat de ChristenUnie steeds meer instemt met een agenda die schadelijk en duister is. Dit zogenaamd vrolijke regenboogakkoord stemt ermee in dat het verschil tussen man en vrouw in eerste instantie in taalgebruik, maar verder ook in de rest van de samenleving wordt uitgewist.
Het stemt in met de agenda die op onze jonge mensen wordt losgelaten, dat jongeren aan het twijfelen worden gebracht of ze een man of een vrouw zijn. Kinderen leren niet dat je man of vrouw bent (Genesis 1:27), maar dat er vele soorten genders zijn. ‘Genderqueen, genderloosheid, two spirit, panseksuelen, vele soorten van transgenders, interseksuelen’.
Het akkoord promoot regenbooggezinnen die duidelijk tegen de scheppingsorde in gaan.
Kinderen van acht jaar leren over zelfbevrediging en worden aangezet tot het actief experimenteren met hun eigen lichaam via het lespakket van de Rutgers Stichting, en specifiek in bijvoorbeeld de Week van de Lentekriebels. Ik sprak laatst iemand uit de regio Haarlem die vertelde dat in de klas van zijn dochter maar liefst drie kwart van de leerlingen niet meer weet of ze jongen of meisje is, of bi of homo.
Mijn hart breekt voor deze generatie. Zijn dat de problemen waar je op kinderleeftijd druk mee moet zijn? Of kinderen die op hun tiende denken dat – na het zien van zoveel ‘promotie’ hierover – al hun problemen voorbij zijn als ze maar die geslachtsverandering hebben doorgaan.
Ondertussen zijn er duizenden verhalen op internet te vinden van mensen die mee zijn gegaan met de flow en enorme spijt hebben van hun transitie. En juist onder deze groep transgenders zijn de zelfmoordcijfers immens. Er is nog nooit een meer depressieve generatie opgegroeid als de huidige jonge generatie. Waar is de ChristenUnie om op te komen voor déze kwetsbare kinderen? Tegenwoordig hebben we partijen als de PVV nodig om op te komen voor dit soort ‘common sense’.
Voor de duidelijkheid: Mijn bezwaar is niet dat de ChristenUnie aangeeft begaan te zijn met homo’s, want begaan zijn met mensen is goed. Geen christen heeft de roeping gekregen om niet-christenen buiten de kerk met een levensstijl waar je het niet mee eens bent te veroordelen of te bashen. We zijn geroepen om elk mens lief te hebben. Maar je moet wel je ogen open houden voor de agenda’s van deze wereld.
“Waarom zouden we over buitenstaanders oordelen? U hoeft toch alleen te oordelen over leden van de gemeente? Over de buitenstaanders zal God oordelen. Maar binnen de gemeente geldt: ‘Verwijder wie kwaad doet uit uw midden.’” (1 Korintiërs 5:9-13)
Spiegel voor christenen
Laten we het actief wapperen van de regenboogvlag of het promoten van dragqueens in de klas eens afsteken tegen een tekst als deze:
1 Korinthe 6:13: “Dwaal niet! Ontuchtplegers, afgodendienaars, overspelers, schandknapen, mannen die met mannen slapen, hebzuchtigen, dieven, dronkaards, lasteraars en rovers zullen het Koninkrijk van God niet beërven.”
Inderdaad, deze tekst gaat niet alleen over homoseksualiteit en houdt een spiegel voor bij elke christen. Want hebzucht is evengoed een eigenschap waar God duidelijk niet mee door een deur kan. Waardoor je het Koninkrijk van God zelfs niet kan beërven, zo stevig wordt het neergezet. Hebzucht is onevenredig veel getolereerd binnen de kerk.
Spiegel
Daarom werpt het alle christenen, zowel bij de ChristenUnie als daarbuiten, een spiegel voor. Zijn wij allen bereid tot een leefstijl van bekering? Waarbij we bereid zijn om ons kruis op te nemen en ons oude leven in z’n geheel achter te laten? Over zulke Bijbelteksten wil ik niet te snel heen lezen en het erop gooien dat dit context-gebonden is. Durven we het echt serieus te nemen?
Niet voor niets zegt Jezus dat de weg tot het behoud een nauwe weg is. Je moet er een prijs voor betalen. Laat de christelijke politiek voorgaan in een leven van bekering en overgave.
Ik bid voor mijn broers en zussen bij de ChristenUnie en ik dank voor al het goede dat ze hebben gedaan!
Mijn complimenten Dick voor een geweldig artikel wat recht spreekt tot mijn hart en precies verwoord de moeite die is ben gaan krijgen met de standpunten van de CU. Daar kan ik mijn stem niet aan geven.
Dankjewel Dick voor dit mooie en evenwichtige artikel, wat oproept tot bezinning en overdenking. Waar zeggen we nu precies ‘ja’ tegen? Zijn we bewust van de grotere agenda’s? Maar ook: hoe zit het in ons eigen leven? Goed dat je ons scherp houd!