Daniël van Dronkelaar (26 jaar) is een echte Puttenaar. Hij is gelovig opgevoed, maar tijdens zijn puberteit doet hij hier niet veel meer mee. “Op mijn elfde overleed mijn jongste broer door een treinongeluk. Hij was flink rebels in zijn levensstijl. Omdat ik altijd naar hem opkeek, ging ik hem achterna.” Pas als Daniël door God wordt geroepen voor een taak, spreekt het christelijk geloof hem weer meer aan.
Rond zijn veertiende jaar begint Daniël met het bezoeken van een keet in de buurt, een plek waar hij met zijn vrienden veel drinkt. “Feestjes en het bezoeken van hardcore festivals hoorden ook al snel bij mijn levensstijl. Ik was gevoelig voor drugsgebruik op festivals en vloekte veel.” Als Daniël zeventien jaar is, ontmoet hij zijn huidige vrouw. “Samen hebben we ons op het uitgaansleven gestort in die tijd.Wendy had alleenniets met hardcorefestivals en wat daarbij hoorde. Het vloeken van mij vond ze verschrikkelijk. Daardoor werd ik me bewuster van mijn gedrag en taalgebruik: ik deed haar pijn met mijn woorden, dat wilde ik natuurlijk voorkomen.”
De gedachten bleven zo sterk hangen dat ik wist dat dit van God was.
Een teken
Toen we in 2020 trouwde en samenwoonde kwamen we voor een aantal levensvragen te staan:: ‘Wat willen we met onze levens? Elk weekend feesten of eens wat serieuzer in het leven gaan staan?’ In de zomer van 2020 zit hij in de auto onderweg naar zijn werk, als hij God uitdaagt: “‘Heer, als u er bent, laat dan een regenboog zien.’ Binnen vijf seconden stond er een regenboog aan de hemel. Ik dacht echt: ‘Wat is dit?’” Regenbogen hebben altijd een belangrijke rol in Daniëls leven gespeeld. Na de condoleance van zijn broer, stond er een regenboog boven het huis op een tijdstip waarop en tijdens weersomstandigheden waarin dit eigenlijk niet mogelijk was. “Ik wist nu dat Hij er echt was, maar wat moest ik ermee? Wat moest ik nu doen? Ik reed naar mijn vader, legde uit wat er was gebeurd en stelde mijn vragen. Hij gaf me de raad dat ik ervoor kon bidden en God mocht vragen wat ik ermee moest.”
Daniël heeft het gevoel dat hij iets ‘moet doen’ voor God. Pas als hij dit gevoel laat rusten, begint God opnieuw te spreken. “Aan het begin had ik het idee dat ik aan de slag kon in de kerk. Na een aantal pogingen om daar een taak te vinden die bij me paste, wist ik dat dit niet was waar ik echt naar verlangde.’’ Pas een jaar later – september 2021 – spreekt God opnieuw. “Ik ging een weekendje weg met mijn vrouw. Onderweg hadden we Groot Nieuws Radio aan. Jelmer Visscher werd geïnterviewd over het boek dat hij in opdracht van God schreef. Ik vond het wel een mooi verhaal, maar had helemaal niets met boeken.” Toch bleef een specifieke gedachte terugkomen: ‘Daniël, je mag ook een boek schrijven.’ “Tijdens het weekend kreeg ik ook allemaal ideeën over hoe het boek moest gaan heten, wat ik ervoor moest doen en waar het over moest gaan. De gedachten bleven zo sterk hangen dat ik wist dat dit van God was. God wilde dat ik een boek ging schrijven!”
Op avontuur
Thuis aangekomen start Daniël met het bouwen van een website. “Ik deed alles anoniem. Ik had niet per sé heel veel meer met God, behalve dan dat ik wist dat Hij bestond en de basis is van wat ik in mijn opvoeding had meegekregen. Ik was ontzettend bang voor wat anderen van me zouden vinden, vooral dat mijn vrienden me zouden uitlachen en vernederen.”
Een van de tactieken van Daniël was dat hij volgers van christelijke platforms benaderde om hun verhaal te delen. “De eerste gast die ik interviewde was Remon Steen, hij had een ontzettend radicaal getuigenis. Het maakte me nieuwsgierig; ik was benieuwd of er nog meer van die verhalen waren.” Via via raakt hij in contact met iemand die hem mee naar een pinkstergemeente uitnodigt. “Wendy en ik komen uit de hervormde gemeente, dus dat was echt een cultuurshock voor ons. Tijdens de tweede zondagse dienst werden we enorm geraakt door de boodschap. Na de dienst ging een gemeentelid met ons in gesprek. Zij beantwoordde eigenlijk al onze vragen. Voor ons voelde dat als een teken waar we ook om hadden gebeden: ‘Dit is ons thuis’.”
Het boek heeft mijn hele leven veranderd. Ik ben gegroeid van een kennis-geloof, naar een leven dat totaal gericht is op Jezus.
Daniël heeft tijdens het schrijven van het boek veel strijd ervaren. “Ik had veel vragen als: ‘Doe ik het wel goed, wat vinden mensen ervan, krijg ik al die verhalen wel?’ En: ‘Ben ik niet gewoon gek geworden?’’’ Ook overlijdt zijn moeder in deze periode. “Zij was de grootste fan van mijn dagelijkse post op social media. Door haar grote geloof en haar support ondanks haar lijden, kreeg ik alleen maar meer motivatie om door te gaan.”
Inmiddels schaamt Daniël zich zeker niet meer voor de opdracht om het boek te schrijven. “Het boek heeft mijn hele leven veranderd. Ik ben gegroeid van een kennis-geloof, naar een leven dat totaal gericht is op Jezus. Geloof is het allerbelangrijkste voor me geworden, het leven in de genade van Jezus.”
Daniël heeft op dit moment bijna 300 getuigenissen verzameld over wat God door mensen heen doet. “Mijn doel is om mensen die nog geen levend geloof hebben, aan te moedigen. Ik wil hen laten zien dat ze niet alleen zijn en dat er ontzettend veel bijzonders om ons heen plaatsvindt. Er passeert zoveel meer dan wij soms denken: Wat in de Bijbel staat, gebeurt nog steeds!”
Lees meer over het boek ‘de wonderen zijn de wereld nog niet uit’ op zijn site. Klik hier om zijn website te bezoeken.