Martijn groeide op in een religieus christelijke omgeving. Toen hij vijf jaar was, bleek hij een oogaandoening te hebben waardoor hij bijna blind werd. Op zijn achttiende kwam daar nog eens bij dat hij scheefgroei in zijn onderrug kreeg. Hij kon bijna niets meer en schreeuwde het uit naar Jezus. Bij Xpedition Glory vertelt hij zijn getuigenis.
“Ik ben christelijk opgevoed bij mijn ouders in Oldebroek”, vertelt Martijn. “Daar heb ik lange tijd gewoond tot mijn vijftiende. Toen ben ik intern gaan wonen bij Bartimeüs. Dat is een instelling voor mensen die visueel beperkt zijn; slechtziend of blind. Bij mij werd dat op mijn vijfde vastgesteld, het bleek dat ik een bepaalde oogaandoening had.
Tussen mijn achtste en tiende – in twee jaar tijd – is mijn zicht van tachtig procent naar acht procent gegaan. Dat was heel lastig. Mijn vrienden vielen weg en ik kon ineens niet meer fietsen. Dat leverde heel veel frustratie, woede en teleurstelling op, wat ik eigenlijk nooit goed heb verwerkt.
Op mijn dertiende ging ik bij Bartimeüs naar school. Daar had ik gesprekken met psychologen en pedagogen. Dat heeft me heel erg geholpen, maar ik was nog steeds gefrustreerd.”
Scheefgroei
“Op mijn achttiende kreeg ik scheefgroei in mijn onderrug. Dus nu was ik zowel visueel als lichamelijk beperkt. Ik kon heel weinig meer; ik had een corset en een brace en veel pijn in mijn rug en wilde echt niet meer leven. Op mijn kamer heb ik het uitgeschreeuwd: ‘Jezus, als U bestaat, dan wil ik het gewoon zien!’
Toen kwam ik twee jongens tegen op straat in Zwolle. Zij vroegen: ‘Mogen we voor je bidden, want wij hebben net een training gehad om te bidden voor zieken. Jezus zegt in de Bijbel: ‘Leg op zieken de handen en zij zullen genezen’. Dus wij willen dat graag doen.’
Wat me het meest raakte, was dat ze zeiden: ‘Wat wil jij zelf?’ Ik ben altijd heel dwangmatig opgevoed in de zin van verplicht naar de kerk en catechisatie gaan, Bijbellezen… Ik ben vanuit een bepaalde religie opgevoed. Dat werkte ook daar in door.
Alleen de jongens zeiden: ‘Als je wilt, willen we voor je bidden. Maar het hoeft niet, het mag.’ Toen dacht ik: ‘Wow, ik heb zelf een keuze’. Mijn pijnfactor was tien, dus ik dacht: wat ik heb ik te verliezen?’”
Warmte
“De jongens baden één keer voor mij en toen stroomde er warmte door mijn rug. Toen ging de pijn van een tien naar een zeve/zes. Ik dacht: dit is bijzonder.
Daarna zeiden ze dat ze nog een keer voor me wilden bidden en vroegen ze of er negatieve dingen over me waren uitgesproken. Ze vroegen of ik uitgesproken had dat ik niet meer kon lopen en of ik uitgesproken had dat ik mijn hele leven in een rolstoel zou zitten. Ik zei: ‘Ja’.
Rechtgezet
De jongens vertelden met dat dat leugens waren die ik moest verbreken. Dat deed ik en vervolgens werd er iets rechtgezet in mijn rug. Vanaf dat moment kon ik alles; springen, lopen en mijn werk doen.
Toen wist ik: dit is Jezus! Want ik heb het gevraagd in mijn slaapkamer. Nu heb ik gezien dat Hij bestaat!”
Wil je weten wat voor bijzondere impact dit wonder had op het verdere leven van Martijn? Bekijk hieronder de video met zijn getuigenis: