In dit artikel gaan we in gesprek met christenen die leven in de cultuursector en bespreken we met hen wat de impact is van de coronamaatregelen op hun werk. “Als je een voorstelling of concert afzegt, is dat jammer. Maar voor kunstenaars betekent het geen inkomsten. Bid voor de kunstenaars in ons land”, zegt caberatier Rob Favier, die samen met kunstenares Carla Veldhuis reageren op de ontwikkelingen.
Dit artikel is onderdeel van een serie met drie artikelen over de tijd waarin we leven en de impact die dit heeft. In deze drie artikelen komen de volgende thema’s aan bod:
1.Maatregelen en impact op de cultuursector
2.Maatregelen en impact op de mensen in armoede
3.Maatregelen en impact op ons land
In het eerste artikel staan we stil bij kunst en cultuur en komen een aantal kunstenaars aan het woord.
Allereerst zanger en cabaretier Rob Favier. Hij vertelt dat hij veel last heeft van het feit dat hij minder kan zingen het spelen voor publiek. “Dat doet heel veel pijn. Er gaat niets boven fysiek met mensen communiceren. Gelukkig zijn er nog kerkdiensten of samenkomsten waar ik mag spreken of zingen. (Al dan niet online).”
Wat is het lastigste wat je afgelopen jaar niet hebt kunnen doen? “Mijn jaarlijkse oudejaarsconference. Een cabaretvoorstelling werkt niet echt via een livestream. Daar heb je fysiek aanwezige mensen voor nodig, anders kan een grap niet goed landen.”
“Help ons, ondersteun ons!”
Wat zijn de mooie dingen die deze tijd hebben gebracht? “Dat ik meer tijd heb kunnen doorbrengen met mijn vrouw en gezin.”
Wat kunnen medechristenen voor kunstenaars en artiesten betekenen? “Help ons, ondersteun ons. Besef dat als je een voorstelling of concert afzegt, het voor jou een teleurstelling is, maar voor de ander er opeens geen inkomsten zijn. Bidt voor de kunstenaars van ons land!”
Verwachting bijstellen
Carla Veldhuis, theatermaker, dramadocent en schilderes geeft ook een inkijkje in haar leven. We vroegen haar naar haar voornaamste activiteiten tot twee jaar terug. “Voor de pandemie schreef ik onze theaterstukken, ik regisseerde die, trainde onze acteurs en leidde extern creatieve mensen op. Ik zie het als mijn missie om (samen met anderen) de kunsten in Gods Koninkrijk terug te brengen. Schoonheid van God is een enorme krachtige taal. Het wegvallen van de optredens, hoe jammer ook, leert me steeds weer om te denken en verwachtingen bij te stellen.”
Wat voor impact heeft de pandemie gehad op jouw bediening? En op de kunst in het algemeen? “Mijn inkomen door optredens is weggevallen, dat is lastig, maar we besloten samen om elke maand weer Gods voorziening mee mogen maken, en geen paniek toe te laten. God zorgt! Daarnaast er is ook veel tijd gekomen om nieuwe dingen te ontwikkelen, en me op andere kunstvormen te richten. Hoewel het heel jammer is, merk ik dat mijn werk niet mijn identiteit is. Ik heb een nieuwe manier gevonden om mijn missie vorm te geven. Ik ben bijvoorbeeld verhalen gaan uitschilderen in plaats van via theateroptredens uit te voeren.
“In gods economie is het dagelijkse, minder zichtbare net zo krachtig”
We denken vaak dat het grote, zichtbare optreden belangrijk is, maar in Gods economie is het dagelijkse, minder zichtbare net zo krachtig.”’
Troost en voorziening
Wat zou je je medechristenen willen meegeven? ‘Ik heb respect voor ieders leed. Maar gaan we Gods troost en voorziening serieus nemen? En ook als dingen wegvallen Hem erin ontmoeten? Hem praktisch ervaren in deze tijd, of blijven we klagen over wat er niet is en gaat daar onze energie naartoe? Wees dan niet verbaasd dat wat je zaait je ook depressief oogst.
Natuurlijk mis ik de optredens en het bereiken van mensen door theater. Maar mijn missie is niet omgevallen. Creatieve mensen zijn bij uitstek bekwaam om op andere manieren hun missie uit te voeren. Crisis is juist de tijd voor gelovigen om te shinen en hun licht te laten zien, dat is altijd al zo geweest.”
Je hebt een schilderij voor ons, wat wil je daarover zeggen? “Dit schilderij heet EGO. In het “ugly” aardse (onderin) nodigt Jezus iemand uit om van zijn voetstuk van Ik-gerichtheid af te komen, en neemt diezelfde persoon mee in Zijn denkwereld (boven in). Hij wordt wakker in een nieuwe realiteit, waar hij Gods zaken anders ziet! Een van de dingen nu in deze periode is om ons eigen manieren voor Hem neer te leggen en God te laten werken in onze dagelijkse doen.
Teveel van slag
Er zijn nog andere zangers en muzikanten die gevraagd waren om mee te werken aan dit artikel. Een aantal van hen zei dat ze nog te veel van slag waren door de maatregelen van afgelopen zaterdag waardoor ze er nog niet goed over konden praten. De één had lang toegewerkt naar een serie concerten, de ander is al tijden lamgeslagen door niet te kunnen doen waarvoor ze gemaakt zijn.
Maar één ding werd telkens weer door deze kunstenaars genoemd: ‘God zorgt voor ons, Hij is erbij en Hij blijft Dezelfde.’ Dit doet denken aan Psalm 10 waarin David het in vers 1 naar God uitroept: ‘Waarom Heer bent U zo ver en verbergt U zich in tijden van nood?’ Om dan in vers 14 te lezen: ‘Toch ziet U de pijn en het verdriet, U merkt het op en weegt het in Uw hand.’ En dan komt een vers wat mij altijd enorm aangrijpt. Vers 17 zegt dan: ‘ U Heer verhoort de wens van de nederigen, U bemoedigt hen en luistert met aandacht.’
“Een aantal waren nog te veel van slag van de maatregelen die zondag zijn aangekondigd”
Hoe wordt de wens van nederigen eigenlijk verhoord? Hoe worden zij bemoedigd? Het is door Zijn eigen Lichaam. Door Zijn eigen kinderen. Die opstaan, die bemoedigen en ja die soms ook voorzien in de nood van hun broers en zussen. Dichtbij en soms wat verder weg.
Laten we deze kerst omzien naar elkaar en opstaan voor elkaar. Laten we elkaar niet alleen in gebed opdragen maar ook handen en voeten zijn van onze eeuwige God die Zijn licht laat schijnen door ons heen. En laten we ons te allen tijde richten op Gods plannen, want die gaan onze plannen ver te boven! Onze identiteit is in Hem!