Esther Laren Keto werd door haar moeder elke zondag meegenomen naar de kerk. Toch interesseerde het geloof haar weinig. Ze trok veel naar mensen toe die een levensstijl hadden van feesten en drugsgebruik. Totdat Esther een ernstig ongeluk kreeg en dat net overleefde. “Toen kreeg ik een duidelijke ontmoeting met God, in de ziekenhuiskamer. Het veranderde mijn leven.”
Ze vertelt. “Ik ging met mijn moeder mee naar de kerk, maar ik wist niet goed welke rol God in mijn leven speelde. Ik was er ook niet echt geïnteresseerd in.”
“Toen ik een jaar of vijftien was, ging ik vooral om met oudere mensen. De meesten waren rond de achttien, negentien jaar oud. Van hen kreeg ik meer aandacht dan van mensen van mijn eigen leeftijd.”
“Ik deed er werkelijk alles aan om in de weekenden niet thuis te zijn, zodat ik niet mee hoefde naar de kerk.”
Aandacht
“Ik ging de wereld in en hield me veel bezig met uitgaan. Ik deed er werkelijk alles aan om in de weekenden niet thuis te zijn, zodat ik niet mee hoefde naar de kerk. Ik ging bij een vriendin slapen, zodat we samen naar een wild festival konden gaan.”
“Ik wilde graag aandacht van mensen om mij heen en deed dingen die niet pasten bij hoe God het wil. Ik had ook een masker op, ik kwam sterk en zelfverzekerd over, maar deze persoon was niet de werkelijke ‘Esther.’ Ik was volledig weggelopen van de manier waarop mijn moeder mij opvoedde.”
Aangereden
Totdat er iets heftigs gebeurde, wat Esthers leven volledig veranderde. Toen ze vlak voor haar school liep, werd ze aangereden door een auto. Het was een heftige botsing. “Ik was meteen daarna bewusteloos. Mentaal was ik wakker en ik hoorde mijn moeder praten met de dokter, maar fysiek kon ik niet bewegen. Ik hoorde de dokter zeggen: ‘Ze heeft geluk gehad, in veel gevallen sterven mensen na zo’n ongeluk.’”
Na drie dagen kwam ze uit haar coma en toen gebeurde er iets bijzonders. “Ik voelde een aanwezigheid in mij in de ziekenhuiskamer. En toen hoorde ik hardop een stem: ‘Ik ben er om met jou te zijn en Ik zal jou veranderen.’ Mijn hart ging zo snel tekeer. Ik voelde God tot mij spreken en Hij toonde mij wat Hij met mij van plan was. Toen ben ik weer teruggegaan naar de kerk en ik gaf Christus mijn hele leven.”
De Heer sprak tot mij dat ik me in 2017 moest laten dopen. Het was prachtig, ik zal het nooit vergeten. Ik begon een sterke band op te bouwen met God. Hij werd werkelijk mijn beste vriend.”
Mes
Toch ging het in 2018 weer minder met Esther en overviel haar een gevoel dat ze dood wilde. Dit gebeurde vrij plotseling. “Ik weet niet wat er gebeurde, maar ik stond klaar met een mes om mezelf te steken. Toen voelde ik plotseling een hand die het mes wegduwde. Ik wist dat het God was. Ik had ook een overdosis medicijnen genomen, waardoor ik wel in het ziekenhuis belande.”
“Ondanks al die fouten die ik maakte, verliet de Heer mijn niet. Hij sprak in het ziekenhuis weer: ‘Ik zal jou niet verlaten.’ Dat was zo indrukwekkend.”
“Ondanks al die fouten die ik maakte, verliet de Heer mij niet. Hij sprak in het ziekenhuis weer: ‘Ik zal jou niet verlaten.’ Dat was zo indrukwekkend. Toen ben ik de Heer met heel mijn hart gaan dienen. Hij heeft werkelijk verandering gebracht in mijn leven.”
“Ik deed ook aan atletiek gedurende een paar jaren. Maar God had toch een ander plan. Spijtig genoeg liep ik steeds blessures op aan mijn linkervoet. Toen mijn moeder besloot om in Brussel te gaan wonen, stopte mijn carrière als atlete.
Identiteit
“Nu ken ik mijn identiteit in Christus en weet ik wie ik ben in Hem. Ik ben nu Zijn dochter, vroeger wist ik dat niet. Waarom zou ik nog aandacht willen van mensen, als ik die van God al heb?”
“Sinds ik God dien, kijk ik heel anders naar mijn toekomst. Die is glorieus. Ik ben enthousiast over wat de Heer met mijn leven gaat doen. Vroeger zag ik dat niet. Ik dacht: ‘Ik maak mijn school af en dan zie ik het wel.’ Maar nu weet ik dat het in Zijn handen ligt en Hij gaat er iets moois van maken!”