Worstel je vandaag met angst? Is het de pandemie, een baan, eten, iets anders? Zie je de omvang van je zorgen en niet de omvang van je Verlosser? Ik denk dat ik je in een richting kan wijzen die je kan helpen om met je angsten om te gaan. Ik zou willen beginnen met een langdurige blik, gericht op Jezus. Een lange blik op zijn gezicht.
Tekst: Max Lucado
Het is de uitdrukking van Jezus die ons in verwarring brengt. We hebben zijn gezicht nog nooit zo gezien. Jezus lacht, ja. Jezus huilt, absoluut. Jezus was streng, zelfs dat. Maar Jezus gekweld? Wangen vol tranen? Gezicht onder het zweet? Stroompjes bloed druipen van zijn kin? Je herinnert je de nacht.
Jezus verliet de stad en ging naar de Olijfberg, zoals hij vaak deed, en zijn volgelingen gingen met hem mee. Toen hij de plaats bereikte, zei hij tegen hen: “Bid om kracht tegen verleiding.”
Steenworp afstand
Toen liep Jezus op ongeveer een steenworp afstand van hen vandaan. Hij knielde neer en bad: ‘Vader, als u wilt, neem dan deze beker van lijden weg. Maar doe wat je wilt, niet wat ik wil.” Toen verscheen er een engel uit de hemel aan hem om hem te versterken. Omdat Jezus vol pijn was, bad hij nog harder. Zijn zweet was als bloeddruppels die op de grond vielen. (Lucas 22:39-44)
Wat doen we met dit beeld van Jezus? Gemakkelijk. We kijken ernaar als we er hetzelfde uitzien. We lezen het als we hetzelfde voelen; we lezen het als we bang zijn. Want is het niet waarschijnlijk dat angst een van de emoties was die Jezus voelde? Je zou zelfs kunnen stellen dat angst de primaire emotie was. Hij zag iets in de toekomst dat zo hevig was, zo onheilspellend dat hij smeekte om een verandering van plannen. “Vader, als u wilt, neem deze beker van lijden weg” (Lucas 22:42).
Bronnen van angst
Wat zorgt ervoor dat je hetzelfde gebed bidt? Geconfronteerd met een pandemie? Je huis verlaten? In een menigte zijn? Een ziekenhuis binnenlopen? Aan boord van een vliegtuig? In het openbaar spreken? Een nieuwe baan beginnen? Een echtgenoot nemen? Rijden op een snelweg? De bron van je angst kan voor anderen klein lijken. Maar het bevriest je voeten, laat je hart bonzen en brengt bloed naar je gezicht. Dat is wat er met Jezus gebeurde.
Hij was zo bang dat hij bloedde. Artsen beschrijven deze aandoening als hematidrose. Ernstige angst veroorzaakt het vrijkomen van chemicaliën die de haarvaten in de zweetklieren afbreken. Wanneer dit gebeurt, komt het zweet naar buiten getint met bloed. Jezus was meer dan bezorgd; hij was bang. Angst is de grote broer van zorgen. Als zorgen een jutezak is, is angst een koffer van beton. Het zou niet wijken. Wat opmerkelijk dat Jezus zo’n angst voelde. Maar wat aardig dat hij ons erover vertelde.
Tegenovergestelde
We hebben de neiging om het tegenovergestelde te doen. Verdoezel onze angsten. Bedek ze. Houd onze zweterige handpalmen in onze zakken, onze misselijkheid en droge monden een geheim. Niet zo bij Jezus. We zien geen masker van kracht. Maar we horen wel een verzoek om kracht.
“Vader, als u wilt, neem deze beker van lijden weg.” De eerste die zijn angst hoort, is zijn Vader. Hij had naar zijn moeder kunnen gaan. Hij had zijn discipelen in vertrouwen kunnen nemen. Hij had een gebedsbijeenkomst kunnen houden. Alles zou gepast zijn geweest, maar geen enkele had zijn prioriteit. Hij ging eerst naar zijn Vader.
“Oh, wat hebben we de neiging om overal heen te gaan. Eerst naar de bar, naar de hulpverlener, naar het zelfhulpboek, of naar de buurvriend.”
Oh, wat hebben we de neiging om overal heen te gaan. Eerst naar de bar, naar de hulpverlener, naar het zelfhulpboek, of naar de buurvriend. Niet Jezus. De eerste die zijn angst hoorde, was zijn Vader in de hemel. Hoe heeft Jezus de verschrikking van de kruisiging doorstaan? Hij ging eerst naar de Vader met zijn angsten.
Tranen zijn toegestaan
Doe hetzelfde met de jouwe. Vermijd de levenstuinen van Getsemane niet. Voer ze in. Voer ze niet alleen in. En als je daar bent, wees eerlijk. Op de grond stampen is toegestaan. Tranen zijn toegestaan. En als je bloed zweet, ben je niet de eerste. Doe wat Jezus deed; open je hart. En wees specifiek. Jezus was. ‘Neem deze beker,’ bad hij.
Geef God de datum van de gebeurtenis. Geef het nummer van de vlucht op. Vertel hem over de afspraak van de dokter. Deel de details van de taakoverdracht. Hij heeft tijd genoeg. Hij heeft ook veel mededogen. Hij denkt niet dat je angsten dwaas of dwaas zijn. Hij zal je niet zeggen dat je “op moet geven” of “hard moet worden”. Hij is geweest waar jij bent. Hij weet hoe je je voelt.
Gebeden
En hij weet wat je nodig hebt. Daarom onderstrepen we onze gebeden zoals Jezus deed. “Als je wilt . . .” Wilde God het? Ja en nee. Hij nam het kruis niet weg, maar hij nam de angst. God bedwong de storm niet, maar hij kalmeerde de zeeman. Wie zegt dat hij niet hetzelfde voor jou zal doen?
Filippenzen 4:6 herinnert ons eraan: “Wees in geen ding bezorgd, maar leg uw verzoeken in elke situatie door gebed en smeking, met dankzegging voor.” Meet niet de grootte van de berg; praat met Degene die het kan verplaatsen. In plaats van de wereld op je schouders te dragen, praat met Degene die het universum op de zijne draagt. Hoop is een blik weg. Misschien heb je in het verleden angst je leven laten beheersen, maar geef vandaag je angsten aan God. Het is nooit te laat om opnieuw te beginnen.