Hans (58 jaar) en Rachel (53 jaar) Wesselius hebben naast hun huwelijk en geloof iets bijzonders in het gemeen: 35 jaar geleden hebben ze beiden en los van elkaar een ongeluk gehad. Ook hielden ze daar allebei gevolgen van over, tot een maand geleden: tijdens een dienst in GODcentre Gouda ontvingen ze tegelijk genezing. Zij getuigen: “God is goed en Hij geneest nog steeds!”
Vrij van angst
De ongelukken vonden beide plaats in 1987. Hans: “Ik zat als passagier in een auto die over de kop vloog, waarbij ik uit de derde deur geslingerd werd. Achteraf zie ik daar echt Gods hand in: de auto was zo kapot dat we het hadden kunnen overleven als we achterin de auto waren blijven zitten.” Ondanks dat Hans veiliger was buiten de auto dan binnenin, liep hij toch verwondingen op. “De auto kwam bovenop me terecht: alles boven de gordel was gebroken of gekneusd.” In de loop van de jaren herstelde Hans fysiek, maar de psychische schade bleef. “Ik heb veel gesprekken gehad met psychologen, ik ben zelfs opgenomen geweest in een psychotherapeutische gemeenschap. Ook in kerken en trainingen werd er meerdere malen voor me gebeden, zonder 100% resultaat. Ik had dan wel mijn rijbewijs, maar ik zat altijd angstig in de auto.”
Op de terugweg merkte Hans dat hij veel meer ontspannen in de auto zat. “Ik merkte door allemaal kleine dingetjes dat er wat veranderd was. Ik was vrijer.”
Sinds afgelopen jaar is het echtpaar overgestapt naar een andere gemeente, waardoor ze langer moeten rijden naar de plaats van bestemming. “Tijdens de ochtenddienst de zondag na Pinksteren, werd ik aangeraakt. Ik was heel dankbaar dat ik nu al 35 jaar extra heb gekregen om te leven. Ook in de dienst ‘s avonds ging ik op mijn knieën – vanuit dankbaarheid maar ook omdat ik klaar was met de angst die me al die jaren had achtervolgd. Terwijl ik dat tegen God zei, merkte ik hoe er van alles in mij begon te gebeuren: Ik voelde de spanning wegebben en er ging een warme stroom van liefde door mij heen. Tranen begonnen zich door de muur van binnenuit naar buiten te dringen. Er kwam een gevoel van rust en bevrijding.”
Hans vroeg een ministry-team om voor hem te bidden, en voelde toen hoe hij bevrijd werd van de angst en een geest. “Vergelijk je lichaam met een huis: de Heilige Geest had het recht op heel mijn huis, ook dit kleine verborgen en afgesloten kamertje in mijn leven. Tijdens het gebed werd ook die ruimte aan Hem gegeven en werd de oude ‘beheerder’ eruit gestuurd.” Op de terugweg merkte Hans dat hij veel meer ontspannen in de auto zat. “Ik merkte door allemaal kleine dingetjes dat er wat veranderd was. Ik was vrijer.” En dat is een wonder: “De enige die dat kan doen is God zelf!”
Genezen van artrose
Terwijl Hans terugliep naar zijn zitplaats die avond tijdens een Glory-night, zag hij wat God aan het doen was bij Rachel. Rachel: “In hetzelfde jaar als het ongeluk van Hans, reed ik op de brommer van een vriendin. Zij zat zelf achterop. Tijdens het rijden kreeg ik een black-out. Telkens als mijn vriendin zei dat ik moest remmen, gaf ik meer gas. We reden ontzettend hard tegen een stoeprand aan. Ik ben toen waarschijnlijk over de kop gerold. Mijn vriendin had alleen wat schrammen, maar ik had ontzettend veel pijn in mijn knie. Later bleek dat ik een gescheurde kruisband had.”
Na de herstelperiode pakte Rachel haar hobby hardlopen weer op. “Ik had het hardlopen nodig om emoties een plekje te kunnen geven.” Dit deed ze zo fanatiek dat ze doorging ondanks de blessures die ze opliep.
“In 2002 werd er voor mijn knie gebeden. De overgevoeligheid voor kou werd minder, maar de pijn bleef. Daardoor kon ik wèl ruim 13 jaar door weer en wind post bezorgen. Daarnaast kwam ik aan omdat ik moeilijk om kon gaan met emoties. Ik at te veel ongezonde dingen. Ik kreeg artrose en had hulpmiddelen nodig om te kunnen blijven lopen. Ik had veel pijn en last van duizeligheid tijdens het lopen.” Tijdens de ochtenddienst werd Rachel enorm aangeraakt: “Ik ben als kind opgevoed als atheïst. Ik was vooral anti-christen. God heeft mij na mijn ongeluk diep aangeraakt; toen ben ik Hem gaan zoeken. In de preek werden er allerlei dingen genoemd die ik had meegemaakt tijdens mijn bekering.” Ook kwam er iemand naar haar toe met een beeld. Hij zag haar met haar handen opgeheven en een paar krukken in haar handen.
“Na het gebed kon ik opeens lopen zonder pijn. Ik kon weer traplopen, ik was genezen!” Voor het eerst in 35 jaar kan Rachel weer op haar knieën zitten.
‘s Avonds kwam de man bij Rachel terug: ‘Ik heb het idee dat je wilt dat er voor je knieën gebeden wordt.’ Het gebed veranderde het leven van Rachel volledig. “Na het gebed kon ik opeens lopen zonder pijn. Ik kon weer traplopen, ik was genezen!” Voor het eerst in 35 jaar kan Rachel weer op haar knieën zitten.
Sinds die dag wil Rachel getuigen: “Ik wil laten zien wat God in mijn leven heeft gedaan en dat Hij dat ook voor anderen kan doen. God is goed en Hij geneest nog steeds!”