Gerrit-Jan en Annemieke Bouwman vangen pelgrims op die aan het wandelen zijn op de Camino naar Santiago de Compostela. In de herberg ontmoeten mensen Jezus, ontvangen ze discipelschap en laten ze zich dopen. Daarnaast heeft het echtpaar de sleutels van een nabijgelegen klooster, wat gerenoveerd gaat worden met het doel mensen te kunnen gaan ontvangen
Zo’n twaalf jaar geleden begonnen Gerrit-Jan en Annemieke zich af te vragen waarom hun leven er zo anders uitzag als het leven van de eerste gelovigen. Ze namen zich voor om meer te gaan wandelen in het leven waar ze in de Bijbel over lazen. “We wilden samen gaan bidden, onze gebedspunten opschrijven en de tv de deur uit gooien. Op een moment dat we in Utrecht door de binnenstad langs een zwerver liepen, trok mijn dochter (6) me aan mijn jas: “papa, waarom geven we hen onze jassen niet? Dat lazen we gisteren toch in de Bijbel?’.” Dat was een moment waarop het gezin aan het denken gezet werd: “we moeten of de Bijbel, of ons leven loslaten.” Het gezin kreeg het verlangen in het buitenland op zoek te gaan naar meer duidelijkheid over wat God met hun leven wilde, zo kwamen ze in Australië terrecht.
Via Australië
In Australië werden Gerrit-Jan en Annemieke aangenomen voor een baan ‘management & ministry’ op een toeristische boerderij. “Het was een periode van weer terug naar de kern. We zijn daar materieel gezien helemaal uitgekleed, wat ons leerde om op God te vertrouwen. Op ons dieptepunt hadden we $350,- en een kapotte auto.”
Ook ontvingen ze richting. God legde twee begrippen op hun hart ‘een huis met vele kamers’ en een ‘spiritual community’. Daarnaast begon God te spreken over Spanje. Nadat het gezin samen gebeden had om een teken, kwamen ze tijdens een autorit een typisch Spaans bord tegen, waarop ´Albergue – Camino de Santiago de Compostela´ en het aantal kilometers naar Santiago stond. Op dat moment werd de auto aan de kant gezet en sprong het hele gezin uit de auto om te huilen, juichen en dansen. “Op zo’n moment gaat er vreugde door je heen, maar ook vragen als ‘hoe dan?’ en ‘wat nu?’.”
Naar Spanje
Toen het gezin door hun ouders naar Nederland werd uitgenodigd om een huwelijksjubileum te vieren, kwamen ze in contact met het bestuur van stichting ‘Oasis Trails’. “Zij vroegen ons om eens een kijkje te nemen bij de herberg in Spanje. Dat hebben we gedaan, van september tot oktober. Tot eind oktober 2016 hadden we een appartementje gehuurd, daarna was het geld op. Nadat we baden om voorziening, mochten we in de wintermaanden gratis in de herberg blijven om op het gebouw te passen. Dat was pittig: het was ontzettend koud en we kenden niemand.”
“In Australie had onze dochter een droom gekregen over ‘het huis met vele kamers’ waar we eerder al een indruk over kregen. Ze heeft het huis uitgetekend, en toen zijn we daarnaar op zoek gegaan.” Heel lang vond het echtpaar niet wat ze zochten. Totdat ze een berichtje kregen dat het klooster, drie kilometer verderop, te koop stond. Dit was precies wat hun dochtertje had gezien in haar droom. Februari 2020 hebben ze het klooster kunnen kopen.
Pelgrims in de herberg
Op dit moment geeft het echtpaar leiding aan de herberg. Het klooster moet nog gerenoveerd worden. De herberg is een plaats waar 25 pelgrims een nacht kunnen blijven. Tijdens hun verblijf eten de mensen samen en wordt er een ‘Jezus meditatie’ gedaan.
“Mensen zijn al een hele poos onderweg als ze bij ons komen. Ze lopen 25 kilometer per dag en hebben een rugzak op van gemiddeld tien kilo. Ze zijn dan uitgeput. Door iets kleins als het maken van een voetbad of door even hun rugzak naar boven te brengen kunnen we hen al liefde geven. Veel mensen komen dan met vragen als ‘wat is de energie die ik hier voel?’. Dan kunnen we hen wijzen op Jezus.”
“Juist omdat ze ervoor gekozen hebben om een tijd apart te zetten om van A naar B te lopen. Omdat ze op zoek zijn naar waarheid en echtheid. En omdat alle ruis uit hun eigen leven even aan de kant gezet wordt, staan mensen open voor het evangelie. Jezus is heel aantrekkelijk, maar Hij staat voor de meeste mensen gewoon te ver weg. Even uit het normale leven staat er veel minder tussen God en de pelgrims in.”
“Als we de ‘Jezus meditatie’ doen, gaan we met elkaar naar de oude stal, die we omgebouwd hebben tot een sfeervolle ruimte. Het doel is dat mensen in God´s aanwezigheid komen. We verlangen ernaar dat mensen Jezus ontmoeten. Het enige wat we doen is het uitnodigen van Heilige Geest en het lezen van een Bijbelvers. Daarna zijn we met elkaar stil. Vaak gebeurt het dat mensen tijdens die stilte beginnen te huilen. Als ik (Gerrit-Jan) achteraf vraag wat er gebeurde, hoor ik vaak dat ze zich aangeraakt of geliefd voelen, en hebben ze vaak een diepe ontmoeting met God gehad.”
Discipelschapsprogramma
Sommige pelgrims worden voor langere tijd uitgenodigd en verblijven in het huis van de vrijwilligers. Deze pelgrims worden een poos meegenomen in het evangelie en in de community. Op lange termijn wil het echtpaar deze mensen in het klooster ontvangen.
“Vorig jaar hebben we vijf mensen uit dit discipelschapsprogramma mogen dopen. Een daarvan was een vrouw met een blessure. Ze bleef een maand om te herstellen. In die tijd konden we haar discipelen en dopen.”
“Een ander was een Italiaanse vrouw met een new-age achtergrond. Ze was al vaker bij ons geweest en zei: ‘iedere keer als ik bij jullie kom, kom ik in een andere realiteit en voel ik me thuis! Ik heb het idee dat dit mijn plek is, dat ik hier moet zijn’. Daarmee gingen we akkoord, op voorwaarde dat we haar door de Bijbel heen mochten nemen. Dat hebben we op haar eigen tempo gedaan. Inmiddels heeft ze ontdekt dat ze dit leven met God wil, is ze gedoopt en begrijpt ze dat haar oude leven ten diepste vervuld was met leegte.”
Voor meer informatie over de stichting, het werk in de herberg en de voortgang met het klooster kunt u terecht op de site, Facebookpagina, Instagram of op YouTube.