In Kolossenzen 2:16 staat: Laat niemand u iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwemaan en sabbat. Dit alles is slechts een schaduw van wat komt – de WERKELIJKHEID is Christus.
Tekst: David de Vos
Dit stukje gaat over het maken van regeltjes: het elkaar vertellen hoe we iets wel of niet zouden moeten doen. Maar de Bijbel zegt: al deze dingen zijn slechts een schaduw van wat er echt toe doet. Want wat er echt toe doet is Christus. Jezus is een feit. Hij is in jou: gisteren, vandaag en voor altijd. Hij blijft in jou, oftewel: het licht blijft in jou!
Hoe lastig het ook wordt, hoeveel vragen je nog moet beantwoorden, hoeveel moeilijke keuzes er nog gaan komen, de vraag is: waar ligt je focus? Ligt die buiten jezelf? Op iets steeds zwaarder voor je worden? Omdat je ze hebt opgepakt, en je inmiddels met niets anders bezig kunt zijn dan dat? Of kun je nog steeds naar binnen kijken? Naar wat je al hebt? Naar de dingen waar je dankbaar voor bent? Naar Christus, die werkelijkheid is geworden in jou?
Verderop in Kolossenzen staat: ‘Laat u niet veroordelen door mensen die opgaan in zelfvernedering (je kunt schijnbaar zó nederig zijn dat je er trots op bent) en engelenverering, zich verdiepen in visioenen of zich laten voorstaan op eigen bedenksels.’ Er zijn blijkbaar mensen die allerlei eigen bedenksels hebben. Waarschijnlijk heeft een ieder van ons die. En dat is niet erg. Maar de vraag die we onszelf moeten stellen is: wat is mijn focus? Is dat ene ding alles waar ik nog mee bezig kan zijn? En is het inmiddels zo belangrijk, dat het ten koste van mij en anderen gaat?
Ik daag je uit om eens goed naar binnen te kijken en dankbaar te zijn voor het cadeau dat jou gegeven is: Christus zelf. Hij is bij je: elke dag en elk moment van je leven. Wat er ook gebeurt. Als dat geen rijkdom is!
Meer over de boodschap ‘Gods hart als Redder’ kun je hier beluisteren.
Iedereen heeft wel eens te maken met wantrouwen. Het ontstaat vanuit bepaalde situaties en kan ertoe leiden dat je het nog lang tijd met je meedraagt. Iedere keer dat soortgelijke situaties zich voordoen, dringt het zich aan je op. Doordat je met bepaalde filters naar het leven kijkt, mis je ook soms opportunity’s: je wantrouwen gaat namelijk voorop.
Vertrouwen is het tegenovergestelde van wantrouwen. Het komt niet uit je verstand, maar uit je hart. Ken je het gevoel, dat als je verstand roept om gerechtigheid, je hart toch verlangt het goede te doen? Ik ken dat gevecht tussen mijn hoofd en mijn hart. Mijn hoofd heeft flink wat beschadigingen opgelopen in het leven en vindt het soms moeilijk om te vertrouwen. Toch kan mijn hart me op zulke momenten aanmoedigen en overtuigen: Doe het tóch! Durf jezelf opnieuw te geven!
Ons hart is het kompas waar we op mogen leren varen, al zit ons verstand nóg zo in de weg. Opnieuw vertrouwen is moeilijk als je hart gebroken is, maar het is goed je te realiseren dat pijnlijke situaties, zelfs verraad, opgeslagen zitten in je hoofd en niet zozeer in je hart. Jouw hart is puur. Ben je een kind van God? Dan heb je een wedergeboren hart van hem gekregen en zegt Hij: ‘Ik zal het hart van steen uit je nemen en je een nieuw hart geven.’ Dat nieuwe hart moedigt je steeds weer aan: kies voor het goede!
Ga je voor gerechtigheid of je voor je hart? Een lastige keuze, die moed vergt. Ik zou bijna zeggen: je moet een dappere strijder zijn om te kiezen voor je hart. Op de momenten dat ik gerechtigheid verkies boven mijn hart, kan dit soms alle vrede uit mijn hart en uit mijn huis roven. En dat is het niet waard! Nee, ik mag ervoor kiezen om uit ‘het systeem van gerechtigheid’ te komen en te kiezen voor de vrede in mijn hart. Mag ik je aansporen om hetzelfde te doen het moedige pad van je hart te bewandelen?