Jeroen Struik (54 jaar) raakte op zijn 25e betrokken bij een auto-ongeluk. “Tijdens en na het revalideren hield ik veel pijn. Ik had onder andere moeite met spreken, lezen, dingen onthouden en me concentreren.” De specialisten gaven hem geen hoop op herstel en hij kreeg het advies om er maar het beste van te maken met wat er nog gaat. Afgelopen maand sprak Jeroen een kinderverhaal in voor Family7 TV. “God heeft een plaatje voor jou en mij in gedachten dat we zelf nooit hadden kunnen verzinnen. Hij is groot!”
In zijn jeugd ontwikkelt Jeroen een negatief beeld van God. “Mijn opa had zijn eigen kerk gesticht omdat alle andere gemeenten volgens hem te licht waren.” Op deze manier wordt God een strenge figuur die vooral veel regels oplegt en waarvoor je bang moet zijn. Tegelijkertijd kan Jeroen zijn godsbeeld niet rijmen met wat hij om zich heen ziet gebeuren: “Mensen om mij heen namen het door de weeks niet zo nauw met God en het geloof, terwijl ze op zondag wel strak in het pak liepen.” Het beeld dat hij van God en de kerk heeft brengt hem ertoe om het geloof op zijn twintigste vaarwel te zeggen.
Na het ongeluk is er een lang proces van revalidatie. “Ik zat in een circus van huisartsbezoeken, het ziekenhuis en allerlei therapieën. Maar ik ging voor mijn gevoel maar weinig vooruit. Toen ik ongeveer 32 was, dacht ik: ‘Al die mensen kunnen me niet beter maken, ze weten niet goed wat er aan de hand is. Maar als er een God is die mij heeft gemaakt, weet Hij wat er kapot is. Als er iemand is die weet hoe hij mij moet repareren, is dat God.’” Op dat moment vraagt Jeroen aan God: ‘Heer, laat maar zien dat u echt bent.’
Hoe liep dat af?
In de periode die volgt, ontmoet Jeroen iemand die hij kende vanuit ‘de wereld’. “Hij zei dat hij naar de kerk ging. Hij vroeg of ik eens wilde kijken of hun geluidsinstallatie geschikt was voor het organiseren van een jongerenevenement op locatie.”
Mijn lichaam werd helemaal warm en ik kon mijn gebrokenheid echt overgeven aan God. Mijn gezondheid lag nu in Zijn handen.
Het beeld dat Jeroen op dat moment van de kerk heeft, is dat er een heel eisenpakket is om een kerk binnen te mogen: een zwart pak dragen, een groot gezin hebben en ook somber kijken. “Maar deze kerk voelde heel warm aan: er was vreugde, mensen waren vriendelijk en er was een warme deken van echtheid. Ik raakte daardoor verward en dacht: ‘Kan dit wel in de kerk? Mag dit wel? Wat moet ik doen om hier te mogen zijn?’ Jeroen deelt zijn vragen met de kennis, die hem uitnodigt om gewoon te gaan zitten. “De week erop ben ik voor het eerst naar de dienst toe gegaan. Vanaf dat moment ben ik in de kerk blijven komen.”
Jeroen deelde ook over zijn lichamelijke beperkingen. Een van de oudsten vertelde hem over het bijbelse principe van ziekenzalving. “Zij hadden daar op dat moment geen ervaring mee. Toch merkte ik dat er tijdens de zalving iets gebeurde: Mijn lichaam werd helemaal warm en ik kon mijn gebrokenheid echt overgeven aan God. Mijn gezondheid lag nu in Zijn handen.” Stap voor stap merkt Jeroen verandering in de situatie. “Ik leerde in de genezing staan en het vast te houden. Sindsdien zijn er allemaal functies teruggekomen.”
Hoe kwam je erachter welk talent God je heeft gegeven?
“Ik vond kinderen eigenlijk een beetje lastig: ze eisten vaak alle aandacht op en waren in mijn ogen vooral druk, renden na de dienst door de zaal en vlogen overal heen.” Maar een aantal jaar geleden krijgt Jeroen het verlangen om uit zijn comfortzone te stappen. “Ik ging bij de zondagsschool meedraaien. Dat bleek eigenlijk heel leuk te zijn en ik begon zelfs van kinderen te houden. Af en toe rende ik zelfs een rondje mee door de zaal.” Als Jeroen op Opwekking vrijwilliger is om voor te lezen bij het kinderterrein, bemerkt hij iets bijzonders tijdens een voorleesmoment. “Er zaten zo’n driehonderd kinderen aandachtig te luisteren. Het gebeurde gewoon en ik weet niet goed waarom.” Met het voorlezen van zijn eigen boek had hij ook al wel gemerkt dat kinderen snel luisterden, maar dat zo’n grote groep luisterde was toch bijzonder. Ook ontmoet Jeroen tijdens Opwekking een programmamaker voor Family7. Hij vertelde over het nieuwe kinderprogramma Harry Hark. Hierin is een kort voorleesmoment. Dit gaat over de avonturen van Beer en Muis. “Ik heb gevraagd of ik auditie kon doen, en werd aangenomen. Het ging eigenlijk allemaal heel snel.”
Als je je laat vullen door Papa ga je dingen zien en kunnen waarvan je nooit gedacht had dat het ook binnen je vermogen ligt.
Terugkijkend ziet Jeroen Gods hand heel duidelijk. “Heel lang heb ik gezocht naar mijn bestemming, totdat ik God vroeg wat mijn gaven en talenten waren. De Bijbel zegt; wordt als een kind, en ook; Leer een kind van jongs af aan de juiste weg en het zal er niet van afwijken als het ouder is geworden (Spr 22:6). Ik merk dat als je het evangelie eenvoudig uitlegt, het veel makkelijker blijft hangen, daar hebben kinderen heel hun leven wat aan.”
Over het stukje roeping vertelt Jeroen: “Als je je laat vullen door Papa ga je dingen zien en kunnen waarvan je nooit gedacht had dat het ook binnen je vermogen ligt. Sterker nog: Zijn wil is ook veel mooier als de plannen en dromen die je voor jezelf hebt! Hij wil je in alle vrijheid helpen om jezelf te ontwikkelen. Daarin geeft Hij geen handleiding of materialen, maar wel bevestiging.” Zo werd iemand die niet goed kon lezen, praten en zich concentreren, een spreekstem op TV.
Bekijk het verhaal van Beer & Muis in de aflevering van Harry Hark op Family7. Kom meer te weten over Jeroen en het boek dat hij geschreven heeft via zijn persoonlijke site.