Jochebed Neuteboom startte afgelopen maart de stichting ‘Purple’. Vanuit de organisatie verstrekt ze microgiften aan kansarme vrouwen in India. Jarenlang was Jochebed een bekende artiesten- en evenementen manager, totdat God begon te spreken over een nieuwe roeping: “Als God je vraagt om iets te doen, zal Hij de weg ook voor je banen.” En dat leidde tot bijzondere momenten van leiding en voorziening.
Foto: Jellien Fotografie
Vijf jaar geleden begon God een nieuwe passie in Jochebeds hart te leggen. “In 2017 en 2019 was ik met Hanne de Vries op tour in India. We reisden twee en een halve week rond, zodat Hanne daar verschillende optredens kon doen.” Jochebed was een van de weinige vrouwen in het team, wat ervoor zorgde dat ze makkelijk en veel in gesprek kwam met lokale bewoonsters. “Ik vroeg hen hoe het voor hen was om daar te leven. In welke bevolkingslaag de vrouwen ook zaten, iedereen gaf aan dat het leven in het land lastig is voor vrouwen.” In combinatie met de armoede die Jochebed zag, raakte dit haar. “In Nederland hebben we het als vrouwen ook niet altijd makkelijk: we hebben soms last van een glazen plafond en van ongelijkheid. Maar op veel plaatsen in India kunnen vrouwen zich helemaal niet ontwikkelen. Daar krijgen ze de kansen niet die wij hier vaak als zo vanzelfsprekend ervaren. Ik wil uitdelen vanuit de mogelijkheden die ik zelf gekregen heb en tot zegen zijn voor de vrouwen die het minder hebben dan wij.”
Paulus-visioen
In 2020 kwam Jochebed in een periode van herbezinning. Ze herstelde van een burn-out en volgde de School voor Leiders. Een keer sprak Jan Pool over ‘roeping’. “In een moment van stil gebed aan het einde van deze dag zag ik haarscherp een meisje voor me staan. Ik had haar ooit in Mumbai gezien. Ze zei: ‘Steek over naar India en kom ons helpen’. Ik ervoer dat God me vroeg daarheen te gaan. Hij had een plan voor me.”
“Ik zette de stappen met het vertrouwen dat als God je visie geeft, Hij het ook zal uitwerken.”
Wekenlang was Jochebed hiermee bezig in haar stille tijd. “Op een zaterdagochtend in Januari 2021 werd ik vroeg wakker. Mijn man en kinderen sliepen nog. Ik zocht God op in de stilte en Hij begon heel duidelijk te spreken. Hij liet me zien hoe Hij het werk in India voor me in gedachten had. Hij gaf me het idee van de microgiften, iets wat toen eigenlijk nog helemaal niet bestond. Dit plan ben ik gaan uitwerken.” Tijdens een pitchdag bij de School voor Leiders, mocht ze vertellen over het idee. “Er werd ontzettend positief op gereageerd, er waren zelfs ondernemers die me wilden helpen!” Dat was voor haar het teken: ze kon aan de slag met het opzetten van de organisatie. “God gaf namen van mensen die ik mocht vragen voor het gebedsteam en het bestuur van de stichting. Velen van hen kende ik niet eens heel goed, maar ze blijken heel complementair aan elkaar te zijn. Ik vond die gesprekken best wel spannend. Maar ik zette de stappen met het vertrouwen dat als God je visie geeft, Hij het ook zal uitwerken.”
God in beweging: waar zie je Zijn hand?
“Ik zie God vaak bewegen binnen de organisatie. Zowel bij het opstarten als in het werk met de vrouwen.” Een van de verhalen die Jochebed deelt, gaat erover hoe ze contact kreeg met mensen in India. “Natuurlijk was ik bezig met die vraag. Tijdens mijn gebed had ik constant de naam van een pastor in mijn hoofd die ik ooit had ontmoet. Ook had ik een bepaald gebied op mijn hart om te beginnen met het werk.” Toen Jochebed contact opnam met deze man, bleek dat hij ook het verlangen had gekregen om vrouwen in zijn omgeving te gaan helpen. “Op het moment dat ik hem appte om te vragen of hij een keer online wilde afspreken, had hij zich teruggetrokken om tijd alleen met God door te brengen, om te zoeken naar Zijn leiding en Hem te vragen de juiste mensen op zijn pad te brengen.” Deze voorganger had het idee om vrouwen te ondersteunen in het opzetten van een eigen bedrijfje. “Precies dat had ik al verder uitgewerkt in het plan dat God me had gegeven.” God leidde hen naar elkaar toe.
“Met onze hulp kon ze het pand weer vullen met nieuwe goederen. Zo kon ze het bedrijfje herstarten en een drogisterij openen.”
Vangnet
De eerste vrouw die Purple hielp, had haar man verloren. “In India heb je als vrouw een man nodig. Zij zijn naar buiten toe de gesprekspartner, zijn verantwoordelijk voor het inkomen en nemen vaak de beslissingen. Als weduwe kun je normaal gesproken terugvallen op de mannen in je eigen familie.” Maar deze vrouw had afstand genomen van het geloof van haar ouderlijk gezin. Dat maakte dat ze geen contact meer met hen op kon nemen: ze had geen vangnet meer. “Eerder had ze met haar man een goedlopende zaak, maar toen hij ziek werd gaven ze al het geld uit aan behandelingen. Toen de man overleed, was er niet veel meer over om van te leven voor de weduwe en haar twee tieners.” Door een kostganger in huis te nemen, was het de vrouw wel gelukt om het winkelpand in bezit te houden. “Met onze hulp kon ze het pand weer vullen met nieuwe goederen. Zo kon ze het bedrijfje herstarten en een drogisterij openen.” Purple werd het vangnet voor de vrouw.
Voorgangersgezinnen
Vorige maand ging er tijdens Opwekking een deel van de zendingscollecte naar stichting Purple. De opbrengsten gaan vooral naar twee projecten. “We zijn in contact gekomen met een aantal gezinnen van pastors. Tijdens de coronaperiode zijn hun inkomsten zo ver gedaald dat ze niet meer van het werk als voorganger kunnen leven. De vrouwen baden al langer voor een manier waarop ze hun gezinnen konden onderhouden, waardoor hun mannen hun werk kunnen blijven doen. We zijn nu bezig om een champignonkwekerij op te zetten en hopen later dit jaar een varkensboerderij op te starten. Op die manier kunnen de zeven gezinnen zichzelf in de toekomst onderhouden.”
Meer zien van wat God door Purple heen doet in de levens van kansarme vrouwen? Bekijk dan de site van de organisatie.