‘Partygirl’ Rowena bezocht de kerk terwijl ze nog dronken was: “Ik kreeg een liefde over me heen die ik nooit eerder gevoeld had”

Rowena ging in haar jeugdjaren helemaal los. Ze hield van uitgaan, dansen, roken, drinken en ook van de aandacht van mannen. Toch bracht dit leven haar uiteindelijk vooral ellende. Toen ze nog maar weinig te verliezen had, ging ze op uitnodiging mee naar een christelijke conferentie. “Toen ik half-dronken van de nacht ervoor eens naar een conferentie ging, kreeg ik een liefde over me heen die ik nooit eerder had gevoeld”, zegt Rowena Huisraad. Ze vertelt over haar leven en hoe ze leerde dat je niet eerst perfect hoeft te zijn om God te kunnen ontmoeten.

Rowena groeide op als kind van een Nederlandse moeder en een Surinaamse vader. Op haar tiende gingen haar ouders uit elkaar. “Ik had een leuke jeugd, maar ik zocht in mijn tienerjaren wel vaak het randje op. Ik probeerde dingen uit die niet zo goed waren, zoals drank en sigaretten. Twee van mijn beste vriendinnen raakten allebei zwanger. Dat zorgde ervoor dat ik ook graag een kind wilde.”

“Twee van mijn beste vriendinnen raakten allebei zwanger. Dat zorgde ervoor dat ik ook graag een kind wilde.”

Het uiteindelijke moment dat ze een kind kreeg, liet nog even op zich wachten. “Op mijn twintigste werd ik zwanger en beviel ik van een dochter. Dit was voor mij het mooiste dat mij overkwam. Ik had nu iets voor mezelf en iemand voor wie ik mezelf moest bewijzen.”

Losgaan
Na vijf jaar in een relatie te hebben gezeten, ging het niet meer tussen hen. Rowena’s leven stortte in elkaar. “Alles wat ik opbouwde, stortte in. Dat was heel heftig.” Daarna is ze los gegaan. “Ik ging heel veel uit, ik was bezig met chillen, roken en drinken. Het voelde alsof ik door mijn relatie tijd verspild had, die ik nu even goed in moest halen. Ik dronk veel, ik ging uit en liet mezelf gaan. Ik deed alles wat God niet behaagt.”

Kerk
Toen Rowena zestien was en midden in haar wilde leven zat, kreeg ze eens een ontmoeting met apostel Shamil Gesser, die ze voorheen kende als iemand die erop los leefde. “Maar hij had zich bekeerd en hij vroeg: ‘Kom je mee naar de kerk?’ Ik zei: ‘Je bent gek!’ De kerk zou ooit wel wat voor mij kunnen zijn, maar pas als ik uitgefeest ben.” Ze vond het ook niet leuk dat hij het vroeg, omdat het logisch was dat ze niet leefde ‘zoals het zou horen.’

“Maar in 2013 kwam ik weer met apostel Shamil in contact, rond de periode dat ik er helemaal doorheen zat. Ik heb zelfs een keer zelfmoord willen plegen. Toen zat ik met een mes in mijn hand op het aanrecht.” Ze hoorde toen een stem, die tegen haar zei: Wat als je dochter je zo gaat vinden? “Ik heb toen het mes laten vallen en schreeuwde het uit naar een God, die ik niet persoonlijk kende.” Rowena durfde dit nooit tegen iemand persoonlijk te vertellen.

“Ik heb zelfs een keer zelfmoord willen plegen. Toen zat ik met een mes in mijn hand op het aanrecht.”

De gebeurtenis maakte Rowena opener om eens naar een conferentie in Rotterdam te gaan – hier sprak Shamil ook.  “Ik dacht: het leven laat mij toch in de steek, laat ik maar gewoon gaan.”

Kater
Desondanks was Rowena de avond daarvoor nog uitgegaan en had ze een enorme kater. Ze had hoofdpijn en rook nog naar de alcohol. Ook haar tante, die eerst wel mee wilde, zegde af.  “Toen belde ik Shamil en ik zei: ‘Ik kom niet, ik heb geen vervoer.’ Hij zei meteen daarna: ‘Ik zorg dat je wordt opgehaald.’ Ik dacht: ‘Oh, no, ik ruik naar alcohol en dan ga ik naar de kerk.’ Ik rookte een sigaretje en ik ben toen meegegaan.”

“Normaal gesproken voelde ik me altijd leeg en alleen, ondanks dat ik veel vrienden had en een goede band met mijn familie. Maar het moment dat ik de kerk inliep, was dit volledig weg. Ik ging daar zitten en het enige wat ik kon doen is huilen. In het begin verschuilde ik me, omdat ik niet wilde dat mensen dat zouden zien. Maar ik kon niet meer stoppen met huilen. Ik dacht: ‘Mensen denken dat ik gek ben’. God was me aan het breken en opnieuw aan het vullen. Ik wist niet wat ik meemaakte.”

God is echt
“De liefde van God raakte me zo ontzettend. Ik was wel katholiek opgevoed, maar ik vond het geloof best saai. Maar deze liefde was zo overweldigend!” Op dezelfde avond ontving Rowena ook nog een profetie, die voor haar erg bijzonder was. “Een vrouw zei: ‘God zegt: ik zie je zitten op het aanrecht en je wist waarom. Je zag het leven niet meer zitten.’ Dit woord was voor mij zo bizar, want ik had het nooit tegen iemand verteld. Dit was de eerste keer dat ik dacht: God is echt.”

Ze heeft zich toen bekeerd en haar leven aan God gegeven. Rowena vertelt dat ze hongerig was om God te leren kennen. Deze ‘fase’ hield ze twee maanden vol. “Toen begon de wereld toch weer te trekken. Ik was bang dat ik als christen perfect moest zijn en me aan regeltjes moest houden.”

Rowena viel terug in de wereld en dat duurde ongeveer een jaar. In oktober 2015 stapte ze dronken achter het stuur. Ze werd ‘wakker’ voor de deur van haar nichtje. “Ik zei tegen mijn nichtje: ‘Ik wil dit niet meer. God heeft een engel in de auto gezet, eigenlijk had ik niet meer mogen leven.’ Ik was er helemaal klaar mee en besloot in 2015 terug te gaan naar de kerk. Tot op de dag van vandaag zit ik daar!”

“Ik zei tegen mijn nichtje: ‘Ik wil dit niet meer. God heeft een engel in de auto gezet, eigenlijk had ik niet meer mogen leven.’”

Fouten
“Toen ben ik gaan beseffen dat je niet perfect hoeft te zijn voor God. Je kan met al je gebreken en tekortkomingen naar Hem toe. Daar ben ik een perfect voorbeeld van! Ik ging dronken naar de kerk en God gaf me zoveel liefde. Hij zei niet: ‘Ga eerst perfect worden en dan mag je een relatie met mij aangaan.’”

“God verwacht niet dat we perfect zijn, maar wel dat we streven naar perfectie. De Bijbel zegt: ‘Kom zoals je bent.’ Tegelijkertijd zul je dan niet blijven zoals je bent. Maar het is Zijn taak om ons te veranderen.”

Tattoos en piercings
“Ik zit vol onder de tattoos en ik had ook erg veel piercings. Maar ik kon gewoon op deze manier naar de kerk en dat was geen enkel probleem.” Rowena vertelt hoe God hier op een genadige manier mee omging. “Hij wees me niet streng op die piercings. Ik kreeg wel steeds vaker dat ze me irriteerden. Tijdens een kerkdienst heb ik ze eruit gehaald. God zelf overtuigde mij.”

“Vaak gaan mensen pushen: ‘Als je je niet bekeert, dan dit en dat’. Maar dat is de verkeerde boodschap. Ik geloof in de boodschap van bekering, maar tegelijkertijd is het belangrijk dat mensen die God nog niet kennen, weten dan Hij van hen houdt, mét al hun gebreken.”

“Ik zeg wel vaak tegen mensen: ‘Laat het alsjeblieft niet zo ver komen als hoe ik het heb gedaan met mijn leven.’ Maar als dat wel is gebeurd, is God zó genadig. Hij heeft zoveel geduld met mij gehad. Nu mag ik de aanbidding leiden, met mijn tattoos op mijn arm. Is dat niet geweldig?”