Simone Hulsman (22 jaar) heeft een aantal jaren geworsteld met homoseksuele gevoelens, maar is ervan bevrijd. “In deze wereld zijn er veel problemen met identiteit. Je bent vrij om alles te zijn en te voelen, maar ten diepste ligt er veel meer vrijheid in het leven dat God voor ons heeft bedoeld.”
Simone groeide op in een traditionele gemeente. ‘Ik kende Jezus wel en hield ook wel van Hem, maar het geloof was eigenlijk vooral een gewoonte.” Toen ze twaalf jaar was, werd haar broertje Marc ernstig ziek. Hij bleek een hersentumor te hebben. “Als gezin gingen we op zoek naar wat de Bijbel zegt over genezing. De kerk had vooral de boodschap dat genezing wel mogelijk was, maar dat je ermee op moest passen: als God hem niet zou genezen zouden we teleurgesteld raken. Maar wij lazen in de Bijbel dat Jezus iedereen die bij Hem kwam genas: Hij wil en kan iedereen genezen, ook al zien we dat niet altijd direct. Hij wil niet dat we daarover twijfelen.” Zo ontstond er voor het gezin een kloof tussen wat de kerk zei en wat zij zelf in de Bijbel lazen.
Marc overleed uiteindelijk toch, maar het gezin heeft veel geleerd door zijn ziekte: “We moeten niet zomaar alles van anderen aannemen. Het is goed om zelf ook de Bijbel te lezen.”
“Ik had constant gedachtes die zeiden dat ik op vrouwen viel en dat ik lesbisch was. Ik kon de gedachten niet stoppen en werd er helemaal gek van.”
“Ben jij niet lesbisch?”
Op een avond, toen Simone dertien jaar oud was, paste ze op met een vriendin. “We keken een programma dat ik eigenlijk nooit keek: ‘Over de streep’.” In het programma staan er mensen op een rij; voor hen op de grond is een streep getekend. De presentator vraagt hen om over die streep te stappen als ze iets herkennen. Bijvoorbeeld: ‘Stap over de streep als je worstelt met angst’. “Tijdens de aflevering werd de vraag gesteld: ‘Stap over de streep als je te maken hebt met homoseksualiteit’. Op dat moment deed dat niets met me, maar toen ik later naar de WC ging, kwam er een gedachte in mijn hoofd: ‘Hè Simone, hoe zit dat eigenlijk met jou? Ben jij niet lesbisch?’ Het voelde alsof de gedachte van buitenaf naar binnen in mijn hoofd geworpen werd.” Simone wilde daar niet mee instemmen, ze geloofde niet dat het waar was. “Thuis aangekomen waren mijn ouders nog wakker. Ik heb hen direct verteld wat er was gebeurd.” Zij vertelden Simone dat deze gedachten niet van God waren, en ze baden met haar.
Vanaf die dag ontstond er een strijd. “Ik had constant gedachtes die zeiden dat ik op vrouwen viel en dat ik lesbisch was. Ik kon die gedachten niet stoppen en werd er helemaal gek van. Elke keer als ik er last van had, vroeg ik mijn vader om met me te bidden. Dat hielp dan voor een paar dagen.” Ook op school was het niet makkelijk. “Mijn denken werd gevuld met gedachten over specifieke meiden. Ik dacht dat ik gevoelens voor hen had, maar wilde dat niet.” Simone was constant in een strijd verwikkeld, maar hield vol dat God seksualiteit heeft bedoeld voor man en vrouw.
“Ik werd steeds sterker in de identiteit die God me had gegeven, in plaats van de identiteit de me aangepraat werd.”
Bevrijding van homoseksuele gevoelens
Sinds het begin van de zoektocht van het gezin rondom het thema genezing, hadden Simone’s ouders zich laten dopen. “Mijn vader vroeg me, nadat we een keer samen hadden gebeden, of ik wel eens had nagedacht over de doop. Ik wilde dat wel, maar wist niet goed waar en wanneer.” Toen Simone’s zus een weekend bij The Last Reformation (TLR) was, nodigde ze Simone uit voor de zondagdienst. Er was daar gelegenheid om je te laten dopen. “Mijn eerste gedachte was: Mooi dat dit hier kan en gaaf als mensen dat doen, maar ik heb daar geen behoefte aan.” Dat veranderde compleet tijdens een gesprekje met een andere aanwezige: “Opeens had ik de diepe overtuiging dat ik me op dat moment moest laten dopen.”
Simone vertelde over haar worstelingen voordat ze gedoopt werd. “Toen ik uit het water kwam werd er direct voor bevrijding gebeden. Het voelde alsof er kettingen van me af vielen die me eerder gebonden hadden gehouden.” Ook zag Simone in een beeld twee mensen: Jezus en haar overleden broertje Marc. “Het was alsof de twee mannen die zo belangrijk voor me zijn, erbij waren. Het raakte me en gaf me vrede.”
Later kwamen de gedachten over haar homoseksualiteit opnieuw terug: “De duivel geeft niet zomaar op.” Simone moest leren staan in haar nieuwe identiteit: een nieuwe schepping die geen slaaf meer is van de zonde. “Ik werd steeds sterker in de identiteit die God me had gegeven, in plaats van de identiteit de me aangepraat werd. Ik ontving autoriteit en hoefde niet meer mee te gaan met de leugens die me ingefluisterd werden.”
“Ik ontken niet dat homoseksuele gevoelens en gedachten echt zijn. Maar uiteindelijk vind je echte vrijheid alleen in Gods waarheid, niet in wat wij als mens willen.”
“Echte vrijheid ligt in Gods waarheid”
We leven in een wereld waar alles kan en mag, zolang je elkaar liefhebt en elkaar accepteert. “Ik ontken niet dat homoseksuele gevoelens en gedachten echt zijn. Maar uiteindelijk vind je echte vrijheid alleen in Gods waarheid, niet in wat wij als mens willen. Gods wil voor jou is gewoon het beste: God heeft ons op een bepaalde manier gemaakt, daarnaar leven geeft vrijheid.”
Bekijk het hele verhaal van Simone in onderstaande video.
