Als jonge twintiger maakt de atheïstisch opgevoede Sylvana Bal (29 jaar) de keuze om God te gaan volgen. Verschillende momenten hebben haar hiertoe geleid: “Het waren een soort uitroeptekens in mijn leven die mij hielpen om God te vinden.”
Sylvana’s weg naar God
Voor Sylvana zijn er drie ervaringen die haar naar God geleid hebben. De eerste ervaring beleeft ze als twaalfjarig meisje. Haar katholieke oma was overleden en ze mocht een toespraak houden op haar begrafenis. “In de voorbereiding van de begrafenis ervoer ik een soort leiding. Ik vertelde en geloofde dat God haar bij Hem wilde hebben.”
De tweede ervaring had Sylvana toen ze vijftien jaar oud was. Ze zat in een lastige situatie thuis en was flink aan het puberen. “Ik liep een rondje door het park, omdat ik gefrustreerd was. Onder het lopen begon ik spontaan met God te praten. Ik stelde Hem al mijn vragen en voerde echt een gesprek met God.” En dat alles terwijl ze weinig wist over God of het christelijk geloof.
Kort voordat Sylvana tot geloof kwam, zag ze in de metro op een stoel een doorgeefbijbel liggen. “Voor mij was dat een teken; ik moest gaan kiezen voor God.” Terugkijkend naar deze drie momenten, ziet ze dat het uitroeptekens in haar leven zijn.“ Zonder dat ik het doorhad, werd ik richting God geleid.”
Nadat ze de Bijbel vindt, ontmoet ze via vrijwilligerswerk van haar seculiere studentenvereniging leden van Navigators Rotterdam, een christelijke studentenvereniging. “Het viel me op hoe open hun houding was en ik werd nieuwsgierig.” Sylvana werd door hen uitgenodigd voor een Alpha Cursus. In de kelder van de Navigators baden een aantal Alpha-leiders voor haar, en werd ze vervuld met de Heilige Geest. “In mijn leven heb ik de deur voor God telkens iets meer open gedaan, de kier werd steeds groter. Nu was het moment om de deur wijd open te zetten en Hem binnen te laten komen. Het was alsof er een massa van licht en geluk in mijn hart kwam; ik voelde me zo gelukkig! Het is een van de mooiste momenten in mijn leven geweest!”
Naast de blijdschap die haar leven vervulde, werd Sylvana ook gevuld met nieuwsgierigheid:
“Ik begon meer onderzoek te doen naar het geloof. Eerst deed ik dat door films over Bijbelverhalen te kijken en door kinderbijbels te lezen. Later las ik wat zwaardere stof en delen van de Bijbel. Er ging een wereld voor me open.” Uiteindelijk werd Sylvana lid van de christelijke studentenvereniging Ichthus Rotterdam. Ze vond het belangrijk om mede-christenen om zich heen te hebben: “Door bijbelkringen en gezamenlijke avonden kun je zoveel meer van elkaar leren! Ook voed je elkaar met liefde en kennis over God.”
Confrontaties
Tegelijkertijd wordt Sylvana geregeld geconfronteerd met de manier waarop ongelovigen naar het christendom kijken: “Mensen kijken soms anders naar je als je aangeeft christen te zijn. Ze vinden het apart dat je christen bent in de hedendaagse samenleving en voelen zich soms automatisch door je afgewezen. Onder christenen zijn er veel verschillen, de ene kan soms wat meer zwart-wit denken, anderen zijn meer ruimdenkend. Daardoor wordt het gesprek vaak beïnvloed: ik krijg regelmatig de vraag hoe ik ergens over denk.”
Tegelijkertijd realiseert Sylvana zich ook hoe een gesprekje met iemand op straat echt het verschil voor iemand kunt maken. Andere manieren van evangelisatie kunnen dat natuurlijk ook doen. “Je hebt soms het gevoel dat je voor niets op straat staat, maar er zijn genoeg mensen die niet doorlopen en toch blijven staan om te luisteren. En er zijn ook mensen die de door hen ontvangen Bijbel openslaan! Die zijn nieuwsgierig en staan open voor meer van God. Voor hen maakt evangelisatie verschil; ze komen erdoor dichter bij een ontmoeting met Jezus.”