Talisa Reijke groeide op in een christelijke familie maar, maar het geloof vond ze niet interessant. Ze trok alleen maar naar het geloof toe als ze het even moeilijk had, en daarna was ze er klaar mee. Totdat er grote problemen in haar familie ontstonden. “Dat raakte me heel diep. Ik kon niet meer verder. Ik huilde het uit naar God en toen werd ik overweldigd door Zijn liefde. Het maakte me plotseling zó vrolijk” vertelt Talisa. Ze vertelt hoe God haar leven compleet veranderde en hoe ze met Zijn hulp ook een mooie baan heeft.
Talisa vertelt over haar opvoeding. “Ik ben gelovig opgevoed. Het werd mij met de paplepel ingegoten. Als kind ging ik naar de kerk, maar ik deed er niets mee. Mijn moeder was actief in het geloof en ze las mij ook voor uit de Bijbel. Ik was meer bezig met school, vriendinnen en andere alledaagse dingen. Mijn vriendinnen wisten dat ik naar de kerk ging, maar we hadden het er nooit over.”
“Ik ben een vrij rustig persoon. Ik ging wel uit, was soms dronken, maar ik deed geen hele gekke dingen.”
“Ik ben een vrij rustig persoon. Ik ging wel uit, was soms dronken, maar ik deed geen hele gekke dingen. Ook had ik een vriendje, waar mijn ouders niet blij mee waren.”
School
Talisa vertelt dat ze een zware schoolperiode had waarbij ze lang over haar opleiding deed. Ze geeft aan dat haar leraar bewust haar opdrachten afkeurde, zonder feedback te geven. Het vertraagde haar opleiding.
Uiteindelijk heeft ze een klacht ingediend en kreeg ze bijval van een andere leraar, die zei dat ze haar werk gewoon goed had gedaan. Toen ze haar opleiding uiteindelijk haalde, had ze niet het zelfvertrouwen om ook nog HBO te doen. “Ik was zo bang dat ik weer zo’n leraar zou tegenkomen. Ik liep toen vast, want ik wist niet wat ik moest doen.”
Conflicten
Een jaar of vier geleden ontstonden er ook conflicten in Talisa’s familie, waarbij haar nichten waarmee ze is opgegroeid haar negeerden en roddels verspreidde over haar. Het liep uit op een drama, vertelt ze. “Het was zo pijnlijk, ik kon echt niet meer verder. Ik heb keihard gehuild en ging door een heel proces van loslaten.” Toen ze uitriep naar God, gebeurde er iets heel bijzonders. “Ik werd overweldigd door de liefde van God. Het was zo intens. Hij was er constant bij om me te troosten. Dagen en nachten lang kon ik niet eens slapen van blijdschap, ik was gewoon hardop aan het lachen van vreugde.” Op dat moment besefte ze dat ze niet meer alleen naar God wou keren als ze het even moeilijk had.
“Ik heb nog steeds weleens momenten dat ik het niet trek, maar ik weet nu dat ik bij God terecht kan voor alles wat ik nodig heb. Hij is mijn bron van blijdschap.”
“Daarna kon ik ook iedereen vergeven die me pijn had gedaan. Ik belde mijn kerk op en besloot me te laten dopen. Het veranderde alles. Ik heb nog steeds wel eens momenten dat ik het niet trek, maar ik weet nu dat ik bij God terecht kan voor alles wat ik nodig heb. Hij is mijn bron van blijdschap.”
Ze vertelt hoe haar beeld van God veranderde. “Vroeger was ik bang dat anderen me zouden afwijzen als ik God zou volgen. Of ik dacht dat ik niets meer mocht, zoals niet uitgaan. Inmiddels besef ik zo sterk hoe goed God is. Hij is echt alles voor mij. Ik ben liever thuis met aanbiddingsmuziek op, dan dat ik uit zou gaan. Ik kan niet meer denken aan uitgaan. God is echt voor mij geworden.”
Impact
De verandering had niet alleen geestelijk impact, maar ook op haar leven. “Na mijn schoolperiode was ik erg bang om werk te zoeken. Ik werd al angstig als ik een brief aan het typen was, ik had zo weinig ervaring.”
“Uiteindelijk kwamen er christenen in mijn leven die mij uitdaagden. Ze zeiden: ‘Ga er gewoon voor, het komt goed.’”
“Uiteindelijk kwamen er christenen in mijn leven die mij uitdaagden. Ze zeiden: ‘Ga er gewoon voor, het komt goed’. Toen stuurde ik drie sollicitatiebrieven, waar ik op allemaal een positieve reactie kreeg. Vervolgens koos ik een plek waarbij ik mooie doorgroeimogelijkheden had. Ze waren heel blij met mij. Na twee weken boden ze me al een jaarcontract aan. Al snel werd dit een vaste aanstelling en kreeg ik steeds promoties binnen het bedrijf.”
“Ik dacht: ‘Wow, dit kan alleen maar God zijn.’ Het was zo bijzonder. Na zo’n gesprek rende ik huilend naar de wc om mijn moeder te bellen.” Ze beseft wat haar kracht is: “Als ik eenmaal iets kan, dan ben ik goed in wat ik doe. Als ik iets niet begrijp, bid ik: ‘God, geef me de kracht.’”
“Het is grappig om te merken hoe je als persoon ook verandert, niet alleen ik maar ook de mensen om mij heen merken dit. Vaak hoor ik dat ik nu ook een veel liever persoon ben. Dingen waar ik vroeger heel boos op zou reageren, ben ik nu heel rustig over. God heeft mijn hart veranderd.”
