Voor een gemiddelde voorganger van een grote Nederlandse kerk was de coronatijd geen makkelijke tijd. Desondanks heeft Timon Kitsz van de gemeente Jozua Dordrecht God duidelijk zien werken in de afgelopen jaren. Mensen kwamen samen in een bedrijfspand, of in kleine groepen in hun wijk. “Tegelijkertijd versterkt deze tijd de trend die al langer liep, namelijk dat het bekijken van livestream diensten concurreert met het fysiek bezoeken van een samenkomst. Daar moeten we als kerk mee leren dealen”, zegt Timon. Hij reflecteert op wat God doet in deze tijd.
“Veel mensen gingen er in het begin van de crisis vanuit dat het oude leven wel weer terug zou komen. Maar naarmate het langer duurde, werd het voor ons als kerk duidelijk dat we niet in de wachtkamer moesten blijven zitten tot alles weer openging. Nee, het is nu de tijd om te bouwen aan je relatie met God en met elkaar.”
“Wij zijn een redelijk grote gemeente, met 900 volwassen mensen. Dan trek je een groot publiek op zondag, waardoor het als een verlies voelt als dat wegvalt. Tegelijkertijd was onze focus misschien te sterk op de zondag gericht. Het doordeweeks samenkomen in kleinere groepen werd gezien als optioneel, als extra accessoire. Terwijl Jezus sprak tot de massa én de kleine kring. Om te groeien in discipelschap zijn beide nodig!
De coronacrisis hielp ons om dat weer onder ogen te zien. Als grote samenkomsten wegvallen, dan kun je nog altijd met twee of drie mensen samenkomen. Waar twee of drie in Jezus naam samenkomen is Hij toch in ons midden? We zijn daarom de kleine groep gaan herwaarderen.
“God zei van Adam dat het niet goed was dat hij alleen was. Zo zeiden we tegen elkaar dat het niet goed is om de livestream alleen te kijken”
Zo zijn we ook naar de livestream gaan kijken. God zei tegen Adam dat het niet goed was dat hij alleen was. Zo zeiden we tegen elkaar dat het niet goed is om de livestream alleen te kijken. Je kunt ook mensen uitnodigen om samen te kijken. Er waren zelfs gemeenteleden die hun bedrijfsruimten beschikbaar stelden om samen livestream te kijken.”
Herwaardering
Ook in de wijken was er een soort herwaardering van de kleinere gemeenschappen, vertelt Timon. “We hebben gemeenteleden die bij elkaar in de straat woonden en toch nauwelijks contact hadden met elkaar. We hebben elkaar aangespoord om elkaar in de eigen wijk op te zoeken. Zo kun je samen ook makkelijker wat voor je omgeving betekenen. Ook dat is kerk zijn. Corona heeft een dieper besef gegeven van het belang dat we elkaar nodig hebben.
We hebben geprobeerd om telkens achter elkaars voordeur te komen. Zo hadden we bijvoorbeeld een actie waarbij tieners bij alle senioren langsgingen om bemoedigingspakketjes met Bijbelteksten langs te brengen. In 2020 hadden we als thema voor de kerstviering “thuisbezorgd”. Als verrassing hadden we bij alle gemeenteleden een verrassingspakket laten bezorgen. Weer met behulp van de koerierdiensten van onze tieners. Zo blijf je met elkaar verbonden. Onze focus lag op het continueren van de dingen waar we waarde aan hechten. Dan ga je op zoek naar creatieve manieren om dat te kunnen doen. Zo hebben we onze gemeentedag twee keer in de open lucht gehouden, één keer in een speeltuin en één keer op een aardbeiterras. Gewoon omdat we elkaar willen blijven ontmoeten.
Introductiecursus
Daarbij was het zeker geen tijd van ‘bijhouden, maar juist ook een tijd waar weer nieuwe mensen in aanraking kwamen met God. “We zijn in februari begonnen met een vierde introductiecursus sinds het uitbreken van de crisis. Er doen dertig belangstellenden mee. Het is God die mensen roept en toevoegt! We zien dat ook mensen met geen enkele kerkelijke achtergrond contact met ons zoeken. Zo was er een vrouw op zoek naar God en kwam via google (!) op onze gemeente uit. Ze was onze livestream gaan volgen en besloot na een tijdje ons samen met haar dochter te bezoeken. Toen ze als lid werd voorgesteld in onze gemeente kwam haar man uit nieuwsgierigheid mee. Hij was meteen verkocht. Inmiddels zijn ze allebei gedoopt en ook hun dochter laat zich binnenkort dopen. Het is geweldig bemoedigend dat God nog steeds zijn schaapjes weet te vinden!
We merken dat door de crisis mensen aan het herijken zijn. Ze denken na over de tijdelijkheid van het leven of ervaren een angst voor de dood. Het evangelie is een boodschap van hoop en mensen ervaren dat ze thuiskomen op het moment dat ze een ontmoeting hebben met God.”
We hebben er daarom voor gekozen om als gemeente altijd fysiek bereikbaar te zijn na de eerste coronagolf. We zitten naast GGZ De Hoop en veel bewoners bezoeken tijdelijk onze diensten. Hoe zwaar de lockdowns ook waren, we hebben geprobeerd altijd een thuis te bieden voor de bewoners die daar verblijven.
Essentials
Wij hebben daarom altijd de lijn gehanteerd dat we meebewegen met de overheid waar mogelijk, maar ook vasthouden aan de ‘essentials’. “We zijn bijvoorbeeld altijd blijven zingen, omdat we het belangrijk vinden dat God de lof toegezongen wordt. Toen we twijfelden of we daar mee door moesten gaan, zei ons oudste, en dus meer kwetsbare, gemeentelid daarover: ‘We moeten de Heere een nieuw lied zingen.’ Dat was voor ons een aanmoediging om God ook met zang te blijven aanbidden.
Elke kerk maakt daarin natuurlijk z’n eigen afweging. Wij hebben ervaren dat we ruimte moesten blijven maken voor de gaven van de Geest en aanbidding. Ik geloof dat het z’n vruchten heeft afgeworpen.” Eind 2021 werden er in Jozua twaalf mensen gedoopt en in februari staan er ook weer dertien op de rol. “We zien met name jongeren radicale keuzes maken. Ze lezen de Bijbel en gaan ervoor! Voor de oudere generatie een bemoedigend voorbeeld dat Gods werk gewoon doorgaat”.
“Natuurlijk zijn er ook mensen die rustig wachten op het oude normaal en de grote samenkomsten. Ze kijken trouw de livestream. Ik verwacht dat die trend sowieso flink gaat toenemen, waarbij veel mensen vaker livestream kijken en minder vaak fysiek aanwezig zijn. Daar moeten we mee dealen. Het is wel belangrijk om deze mensen te blijven uitnodigen om betrokken te zijn.”
“Onze missie is daarom om te blijven investeren in het geloof van de mensen die ons zijn toevertrouwd.”
“Onze missie is daarom om te blijven investeren in het geloof van de mensen die ons zijn toevertrouwd. Soms kun je het idee hebben dat het je opdracht is om zoveel mogelijk mensen bij de hemelpoort af te leveren. Dat is zeker belangrijk. Maar het is ook belangrijk om te kijken naar wát voor mensen je aflevert bij de hemelpoort. Ik voel me daar verantwoordelijk voor. Discipelschap, uitstappen, dichter naar Jezus toegroeien. Dat heeft onze prioriteit. Corona heeft de grote opdracht om discipelen te maken niet veranderd, maar ons nog meer het belang daarvan doen inzien ”