Heb je ooit gefantaseerd over hoe fantastisch een nieuw seizoen in je leven zou kunnen zijn? Misschien je diploma-uitreiking of je trouwdag. Het leven is gevuld met mijlpaal momenten. Toch kost het realiseren van die momenten vaak net even iets meer tijd en werk dan we van te voren hadden ingeschat. Zoals het organiseren van een fotoshoot voor dat ene perfecte plaatje bij zonsondergang op het strand. Maar dit is wel vaak hoe het werkt bij de meest waardevolle dingen ins ons leven: Waarde brengt een prijs met zich mee – of dat nu gaat om je hart, kwetsbaarheid, vertrouwen of daadwerkelijk verlies.
Tekst: Alley Vallotton
Een van de dingen die we kunne idealiseren is het huwelijk. Ik dagdroomde vaak over het leven na de trouwdag. Ik wist dat het niet altijd makkelijk zou zijn en toch fantaseerde ik over de warme omhelzingen die ik elke dag zou krijgen als ik de deur uit zou gaan, een schoongeveegde vloer als ik thuis kwam en weekenden die we zouden besteden aan het perfectioneren van ons eigen woonplekje. En toch bleef die ene vraag over: ‘Hoe bouwen we praktisch een leven samen op?’ Want aan de andere kant van die mooie momenten die het allemaal de moeite waard maken, zit het harde werk. Deze vijf dingen had ik willen weten voordat ik het huwelijksbootje instapte.
1. De rol van echtgenote is belangrijk
In de eerste maanden van ons huwelijk betrapte ik mezelf erop dat ik me vaak afvroeg of mijn man wel blij was met zijn ja-woord tegen mij. Mijn man – Elia – deed niets waardoor ik daaraan ging twijfelen. Het was gewoon een vraag diep van binnen die me ertoe bewoog om mezelf te bewijzen. Ik dacht dat ik moest laten zien waarom ik de ‘beste’ vrouw was en dat ik hard zou werken tot de dood ons scheide. Ik wilde van ons huis een ruimte maken waarin hij zich een koning voelde, wetend dat ik hem eindloos zou dienen. Dat is een mooi verlangen – totdat het van de verkeerde plek komt. Ik had moeten weten dat “wie een vrouw vindt, iets goeds gevonden heeft” (Spreuken 18:22). De rol die jullie in elkaars leven spelen is belangrijk, maar het is prima als het even duurt voordat je weet hoe je dat echt goed kunt doen. Laat onzekerheid niet binnensluipen en het plezier roven in de reis die jullie zijn aangegaan!
2. Eenwording is een proces
Ik dacht dat als Elia en ik ‘ja’ zeiden, we op magische wijze één zouden zijn met elkaar. Alsof hij precies zou weten wat me van streek maakte en we helemaal op een lijn zouden zitten met elkaar. Maar toen ik hierover met mijn mentor sprak, zei ze: “Een man verlaat zijn ouders, voegt zich bij zijn vrouw en beiden worden werkelijk één.” (Ef. 5:31, HTB) Het is een proces, je bent één in wording. Trouwen is niet een moment waarop je een sleutel ontvangt om opeens één van geest, ziel en lichaam te zijn. Liefde is geduldig. Het huwelijk is geen bestemming waar je aankomt, het is een les waarin je blijft leren. Wees geduldig in het proces van samen groeien.
3. Je kunt het proces ‘opoffering’ noemen
Het is ontzettend waardevol om tijd te investeren in het creëren van een cultuur binnen het huwelijk. Het voedt je relatie als je tijd en moeite investeert in het creëren van een huis waarin jullie je beiden thuis en veilig voelen, waarin jullie elkaar horen en waarderen en waarin jullie bereid zijn om je voor de ander op te offeren. Wij moesten leren om te communiceren over de manier waarop we wilden dat ons huis eruit zag. Ik vond het fijn als alles netjes en opgeruimd was en ik voelde me niet serieus genomen als hij zijn spullen liet slingeren. Hij voelde zich niet thuis bij alle veeleisende bevelen die ik gaf. Om een cultuur creëren die vredig en ordelijk aanvoelde, moesten we beiden iets opofferen.
4. Misschien sla je de eerste keren de plank mis, dat is oké!
Hoe langer je samen bent, hoe comfortabeler je wordt. Soms brengt dat goede kanten in je naar boven, soms ook de allerslechtste. Emoties zijn belangrijk, maar niet bedoeld om je door te regeren. We vinden het belangrijk om daar het gesprek over aan te gaan. We stellen elkaar vragen als “Ik voel me niet goed over hoe ik reageerde, wil je met me delen hoe je je voelde en hoe je had gewild dat ik zou reageren?” Soms is nederigheid waardevoller dan vechten om gehoord te worden – het betekent niet dat je de ruzie hebt verloren. Meestal hebben we elkaar gewoon nodig om te begrijpen waarom we gekwetst zijn.
5. Ik ben niet meer een van de single meiden…
Het huwelijk is een groot geschenk dat ik heb gekregen. Het is ontzettend mooi, maar ook moeilijk en uitdagend. Ik dacht vroeger dat het huwelijk alleen maar goede en mooie emoties zou oproepen. Maar de eerste periode van het huwelijk staat in het teken van wennen aan elkaar en tegelijkertijd ook het rouwen over een seizoen wat over is. Ik moest mezelf toestemming geven om vriendschappen te laten veranderen. Vriendinnen zouden niet meer tot twee uur ‘s nachts in mijn kamer hangen… Maar ik koesterde de kinderlijke staat van ons huwelijk en zorgde dat het er veilig aanvoelde, wetend dat dit onze grootste prioriteit was.
Dit artikel is vertaald van Moral Revolution.