Martin Koornstra, één van Nederlands bekendste bidders voor genezing, heeft heel wat bijzondere wonderen meegemaakt. Daardoor krijgt hij regelmatig kritiek. Zo is hij een keer volop in het nieuws geweest nadat hij een wonder had gepost van een man in Urk, wiens pijn later terugkwam en de botten nog steeds verbrijzeld waren: ‘’Soms wil je in je enthousiasme iets GELIJK posten. Ik heb geleerd om mijn enthousiasme te bedwingen en soms ook een stukje eigen eer te kruisigen.’’ Hoe gaat Martin om met kritiek?
Martin, wat gebeurde er in 2018?
‘’Een aantal jaar geleden was ik met mijn team in Urk. We dachten die avond een wonder meegemaakt te hebben: Albert, een man wiens verbrijzelde botten jarenlang pijn gaven, die niet meer kon lopen, begon te lopen die avond. Ook verklaarde hij dat hij geen pijn meer had. Ik plaatste er een filmpje van en die ging zo ongeveer viral. Maar een paar weken later, en na een doktersbezoek, bleken de botten nog hetzelfde te zijn.
Ik kwam overal in het nieuws. Ik heb daar toen publiekelijk een blog over geschreven, dat is de meest gelezen blog ooit van onze bediening, nog steeds. Ik vroeg daarin niet vergeving voor het bidden voor genezing, of de gedeeltelijke genezing die wel plaatsvond maar wel voor het ‘overschreeuwen van het wonder’ door het meteen te posten, zonder het te (laten) checken.’’
‘’Ik moet mij op zo’n moment inhouden. Ik vertel mijzelf: als er nu een wonder is, dan is dat wonder er over twee weken ook nog wel.’’
Wat heb je van dat moment geleerd?
‘’Soms wil je in je enthousiasme iets GELIJK posten. Je bent dan zo enthousiast en denkt: ik wil dat het NU gezien wordt! Maar Jezus liet mensen ook langs de priesters, de artsen van toen, gaan om hun genezing te checken. Sinds dat moment in Urk hebben we besloten om een specifiek genezingswonder nooit meer op de dag zelf te posten. We houden contact met diegene en moedigen iemand ook aan bij een arts te checken. Ik geloof in wonderen maar ik begrijp ook dat soms, in het moment en in de hectiek van zo’n samenkomst, andere factoren meespelen. Zoals dat de adrenaline door je lijf giert als je zo staat te springen. We mogen daar nuchter in zijn: als het vandaag een wonder is, dan is het over twee, drie dagen ook nog een wonder.’’
”Je zag die arm gewoon uitgroeien. Maar ik had mijn team verboden om er iets van te posten.”
We zagen je de afgelopen weken twee hele bijzonder filmpjes posten. Één van een jongen in de Oekraïne wiens ruggengraat weer recht leek één van Job Evendijk, wiens arm uitgroeit. Hoe is dat gegaan?
‘’Dat filmpje van Job Evendijk, je ziet gewoon zijn arm groeien en bewegen. Maar ik had mijn team die avond verboden om er iets van te posten. Ik moet mij op zo’n moment óók inhouden. Het is ook een eigen stukje eer kruisigen, je wilt het zó graag laten zien. Maar ik vertel mijzelf: als er nu een wonder is, dan is dat wonder er over twee weken ook nog wel. We hebben twee weken gewacht en in die tijd heb ik contact gehouden met Job. Toen het na twee weken nog steeds genezen bleek te zijn en mensen in zijn omgeving het bevestigden, hebben we het gepost. In de Oekraïne was het heel zichtbaar, heel meetbaar. Een arts heeft ernaar gekeken. De foto’s van dit wonder kregen we ook pas later, dit was niet op de avond zelf.‘’
‘’Aan de andere kant zal er altijd kritiek blijven. gun mensen de tijd om geraakt te worden door God.’’
Toch is er ook nog een andere kant?
‘’Aan de andere kant zal er altijd kritiek blijven. Jezus zegt ook: Wee jullie wanneer alle mensen lovend over je spreken (Lucas 6:26). Maar je moet niet iedereen die kritiek heeft als boosdoener bestempelen. Gun mensen de tijd. Gun ze de tijd om geraakt te worden door God. Dat is ook genade. Kijk hoe Jezus met Thomas omging: vol liefde en geduld.’’
Dit artikel is geschreven n.a.v. de commotie die wij als Revive ontvingen rondom dit artikel.
Wat als je nog wacht op je wonder? Ook daar schreef Martin een prachtige blog over: verlangen naar een wonder.
