Proberen positief te zijn is niet perse slecht. Het kan echter toxisch worden als we ons schamen voor het hebben van normale menselijke emoties en dingen zeggen als: “Ik heb zoveel om dankbaar voor te zijn” of: “Het is niet zo erg”, terwijl we ons juist verdrietig, boos of gestrest voelen.
Tekst: Dr. Caroline Leaf
Zelfs positieve affirmaties kunnen toxisch worden. Als we iets tegen onszelf zeggen wat we niet echt geloven, kunnen we ervaren dat we de connectie missen tussen waar we ons in het leven bevinden en welke verwachtingen we aan onszelf stellen. Dit kan leiden tot schuldgevoelens, schaamte en het gevoel dat er intrinsiek iets mis is met ons. In wezen is er een grote kloof tussen wat we zeggen en wat we geloven. Dit kan een aanzienlijke impact hebben op ons mentale welzijn.
In plaats van te proberen deze kloof te bedekken of te negeren, moeten we proberen om de confrontatie met de pijn en het ongemak aan te gaan en tot de kern te komen van waarom we ons voelen zoals we ons voelen. We moeten niet weglopen voor ongemakkelijke emoties. In feite verzwakken we onszelf mentaal en fysiek, wanneer we onze pijnlijke emoties onderdrukken.
Impact
We hebben misschien de beste bedoelingen als het om onszelf en anderen gaat, maar soms is dat niet genoeg. Als het gaat om wat we tegen onszelf zeggen en wat we tegen anderen zeggen, is het veel beter om na te denken over de impact die ons gedrag zal hebben.
Als we iemand proberen te ondersteunen, moeten we hen vragen hoe we hen kunnen helpen in wat zij doormaken op een manier die voor hen werkt, niet op een manier die goed voor ons voelt. Positiviteit en goede bedoelingen kunnen snel toxisch worden als we geen aandacht besteden aan de timing, de mensen tot wie we ons richten en het onderwerp.
Maatschappelijk niveau
Toxische positiviteit kan zich ook op verschillende manieren manifesteren op maatschappelijk niveau, ook als raciale vooroordelen. Het gebruik van zinnen als: “Laten we allemaal gewoon van elkaar houden” wanneer we het over ras hebben, kan de pijn en traumatische ervaringen waarmee veel mensen dagelijks worden geconfronteerd, bagatelliseren. Wanneer we op deze manier positiviteit gebruiken, wordt open en eerlijke communicatie afgesloten. Als gevolg hiervan lopen we het risico niet de persoonlijke en maatschappelijke veranderingen door te voeren die nodig zijn, waardoor het alleen maar erger wordt in onze samenleving. We mogen positiviteit nooit gebruiken om het lelijke te verbergen – niet in ons leven en niet in onze gemeenschappen.
Klagen
Een deel van het omgaan met toxische positiviteit is leren hoe je beter kunt klagen – ja, je leest het goed! Als het teveel wordt gedaan, kan klagen ongezond zijn. Maar klagen is niet alleen een “slechte” zaak. Als mensen weten waar ze over willen klagen (de feiten), wat ze willen veranderen (de resultaten) en hoe/wie deze verandering kan bewerkstelligen, kan klagen heel effectief zijn om daadwerkelijke verandering teweeg te brengen. Als er met compassie en begrip naar deze klachten wordt geluisterd, kan dat inderdaad heel therapeutisch zijn voor de betrokkenen. Als deze drie zaken elkaar echter niet opvolgen, maar een toxische vicieuze cirkel worden, dan kan klagen ongezond worden.
Lees hier het volledige artikel.