Een interessante trend vindt plaats in Afrika: terwijl honderdduizenden Chinezen daarheen gaan om zaken te doen, komen velen van hen tot geloof. Ze komen in contact met lokale Afrikanen, die vervolgens het evangelie met hen delen. Bekeerde Chinezen keren vervolgens terug naar China en leven hun geloof daar actief uit. Het drijft de Communistische Partij in China tot wanhoop, schrijft Dr Christopher Rhodes, van de Boston University.
Hij beschrijft hoe het Afrikaanse geloof aanstekelijk werkt bij de Chinezen en hoe dit overslaat op velen van hen. Hij vertelt: “Het christelijke geloof geeft Chinese migranten veel troost, juist omdat ze vaak alleen en zonder veel contacten daar zitten. Veel evangelische Afrikanen geven op hun beurt prioriteit aan evangelisatie en het bekeren van deze niet-gelovigen. Chinezen, die vaak zonder geloof zijn opgevoed, zijn vaak aantrekkelijke potentiële bekeerlingen.”
Open armen
Interessant is ook dat de Afrikanen hen in de kerk met open armen ontvangen en hun best doen om het voor de Chinezen zo makkelijk mogelijk te maken. “Ze hebben bijvoorbeeld in veel kerken in diensten de Mandarijnse taal opgenomen. De Chinezen zelf komen in een warme gemeenschap terecht en leven op door de sterke verbondenheid die ze voelen.”
“De Chinezen zelf komen in een warme gemeenschap terecht en leven op door de sterke verbondenheid die ze voelen.”
Het nieuws dat de Chinezen in Afrika open staan voor het geloof, bereikt ook Chinese zendelingen uit Taiwan. Zij trekken op hun beurt naar Afrika om zich ook op Chinese zakenmensen te richten. Ze hebben daar een vrijheid die ze in eigen land nooit zouden krijgen. Dat zorgt ook weer voor bekeerlingen op Afrikaanse bodem.”
Verspreiding
Rhodes beschrijft hoe het zich daarna verspreidt. “Veel van de Chinese arbeiders keren terug naar huis en brengen hun nieuwe religie mee. Van regio’s, zoals kustprovincie Fujian, is bekend dat de huizen versierd zijn met grote kruizen. Ook steeds meer Afrikaanse migranten verhuizen daarheen. De Afrikanen staan volgens dr. Rhodes niet bekend als verlegen mensen. Op luide manier evangeliseren ze daar op straat, ondanks het feit dat de regels streng zijn.”
De Communistische Partij is hier niet van gediend en beschouwt elke vorm van evangelisatie zonder hun toestemming als illegaal. De CCP is altijd anti-religie geweest. Maar sinds president Xi Jinping in 2012 aan de macht kwam, is het nog een stuk strenger geworden.
Religie
“Het is daarom ironisch te noemen dat met de handelsbetrekkingen die China zoekt met Afrika, ze iets importeren dat ze in eigen land proberen uit te roeien: religie, met name het evangelische christendom.”
Ondertussen groeit het christendom in China extreem hard – ook los van de Afrikaanse invloeden. Inmiddels zijn al meer dan 70 miljoen Chinezen christen. Dat zijn er bijna even veel als leden van de CCP (90 miljoen). De verwachting is daarbij dat de rek er nog lang niet uit is. Bovendien zwichten ze bepaald niet onder de druk van de overheid. Veel christenen beschouwen vervolging als een teken dat ze goed bezig zijn. Vooral huiskerken groeien razendsnel in China.
