Deze week zit ik veel in Israël. Het ene moment in Jeruzalem, het volgende moment op de berg Karmel. Vandaag was ik aan het meer van Galilea. Onder de palmboom met uitzicht op het meer in de heerlijke zon. En dat terwijl de regen of zelfs hagel hard op het raam klaterde en de blaadjes van de bomen voorbij dwarrelden.
Ik heb regelmatig een videogesprek met de gastschrijvers van het boek Manna voor elke dag waar ik mee bezig ben. Vandaag had ik wel een erg mooi uitzicht! De één vertelt wat het bazuinenfeest voor haar inhoudt en de ander deelt een onbeschrijfelijke ervaring van neergestoken worden in de bus. Net had ik contact met een joodse man uit Engeland die naar Israël emigreerde en me vertelde over de wonderlijke adoptie van zijn kinderen en hoe hij zich door God weet geadopteerd en geliefd.
Digitaal
Wat een voorrecht om digitaal op bezoek te komen en al deze verhalen te mogen horen en verwerken in mijn boek! En al is deze corona tijd een tijd van meer thuis zitten dan anders, voor mij is het tegelijkertijd een periode waarin ik me verbonden weet met de hele wereld. Alleen vandaag al heb ik gecommuniceerd met vijf verschillende landen. De één via email of een videogesprek, de ander via WhatsApp of Facebook.
Wereldwijd verbonden met mijn broers en zussen, misschien nog wel meer dan normaal! Omdat we wereldwijd in dezelfde situatie zitten.”
Wereldwijd verbonden met mijn broers en zussen, misschien nog wel meer dan normaal! Omdat we wereldwijd in dezelfde situatie zitten. Omdat we wereldwijd worstelen met de gevolgen van corona en omdat we wereldwijd meer dan ooit ons houvast zoeken bij God.
Gisteravond bezocht ik een Iraanse vrouw en terwijl ik met haar thee dronk belde haar dochter in Iran. Mama, je broer en zijn vrouw en twee kinderen hebben corona en je zus en haar man ook. Een van hen ligt al in het ziekenhuis.
Tranen
En mama, alles wordt iedere dag duurder en sommige producten zijn bijna niet meer te koop. Pas je goed op jezelf, God zorgt voor ons mama.
De tranen liepen over haar wangen en wat was er beter dan samen te bidden voor haar familie die ze juist in deze tijd zo enorm mist. We lazen Psalm 56, God vangt onze tranen op in Zijn kruik en we hoeven niet bang te zijn. En wat is er dan mooier te weten dat we wereldwijd verbonden zijn door onze hemelse Vader!
Deze column is geschreven door Carin van Essen vanuit His Home Base.